  |
żegnaliśmy się nie wierząc że to koniec.
|
|
  |
wezmę Cię za rękę i razem naprawimy to .
|
|
  |
'przecież ja jestem tylko jakąś tam dziewczyną z drugiego końca polski. po co się tym przejmować? właśnie. po co wchodzić, przecież ta dziewczyna z drugiego końca polski nie ma uczuć, ma serce z kamienia i można je ranić, bo przecież i tak nic nie poczuje.'
|
|
  |
spróbuj zapomnieć, naucz się żyć inaczej, prościej, oddychaj - po prostu.
|
|
  |
jakbym dziecko z somalii pytał co woli, trufle czy kawior.
|
|
  |
Cóż za głupota! Depresja, obłęd z powodu mężczyzny, którego adresu nawet dzisiaj nie znała. Zakochała się w nim do szaleństwa jako młoda dziewczyna, bo podobnie jak wszystkie jej rówieśnice musiała poznać smak Miłości Niemożliwej. / książka.
|
|
  |
była dumna z samej siebie, że w końcu zdobyła się na odwagę, by pożegnać się z życiem.
|
|
  |
świadomość śmierci pobudza do życia.
|
|
  |
'Bywa, że pierwszej miłości się nie zapomina, ale ona zawsze się kończy.'
|
|
|
|