 |
Pierwszy raz pokochałem kogoś naprawdę - i tak bardzo nie w porę, bardzo niepotrzebnie.
— Wspomnienia Ryszarda Gerta, Kominy.
|
|
 |
Tęsknię do Ciebie przez stół, przy którym siedzimy, tęsknię z fotela na fotel obok, w teatrze czy w kinie (...) na szerokość kołdry, która okrywa nas oboje, tez potrafię tęsknić do Ciebie - przez drzwi łazienki, w której się kąpiesz, i przez schody, po których idziesz do mnie, i przez naskórek mój, szczelnie przywarty do Twego.
— A. Osiecka
|
|
 |
Wódka zamyka głowę na cztery spusty, ale otwiera serce na oścież.
— August Strindberg
|
|
 |
Alleluja! W samą porę dwa debile zorientowały się, że są dla siebie stworzeni!
— Buntownik
|
|
 |
Takt polega na tym, że wiesz jak daleko możesz posunąć się za daleko.
|
|
 |
Oto paradoks straty: jak coś, czego już nie ma, tak bardzo może nam ciążyć?
|
|
 |
ya no puedo mas - już nie mogę dłużej
|
|
 |
wszystko dwa razy bardziej boli gdy pada.
|
|
 |
"W końcu się zatrzymała. Zziębnięte dłonie trzymała w kieszeniach mokrego płaszcza.
Nie miała siły. Uleciało z niej to wszystko, co gnało ją do biegu, do pogoni za kimś, kto w jej głowie był cały, a w życiu do połowy.
Uleciało to, co chciało zrozumieć.
Nie miała siły. Ale wszystko z nią dobrze. Wszystko dobrze.
Tylko wypadł z jej kieszeni rok. Może niecały. Najlepszy.
Tylko potłukło się to ,o czym żałośnie marzyła i co dostała.
Tylko zmieszało jej się wszystko. Domieszało coś zbędnego.
Ale wszystko z nią dobrze, wszystko dobrze."
|
|
 |
Dziękuję, za każde słowo, za każdy uśmiech, za każde spojrzenie, za każde przytulenie, za każdą rozmowę, za każdy oddech, za każdy spokojny sen, za wszystko chodź i tak słowa są niczym w porównaniu z tym co mi dajesz.
|
|
 |
wiedz że, jeśli chciałabyś się do mnie odezwać, to po prostu tego nie rób!
|
|
|
|