 |
|
Naprawdę głębokiego smutku nie da się wyrazić nawet łzami.
|
|
|
|
Zacznij doceniać szczegóły. Poranną kawę, dobrą książkę, zachwycającą piosenkę, wzruszający film. Znajdź szczęście w uśmiechu przechodnia, zdanym kolokwium, ciepłym głosie mamy. Doceniaj każdą sekundę. Uwierz w siebie. Uwierz, że marzenia się spełniają. I chociaż to trudniejsze niż ciągłe marudzenie to jest to warte wysiłku. Nikt nie uczyni Cię szczęśliwym, jeśli najpierw nie odnajdziesz szczęścia w sobie.
|
|
|
|
Czy to nie dziwne, że najmniej mówimy o rzeczach,o których najwięcej myślimy ?
|
|
|
|
CZASAMI RODZI SIĘ WE MNIE JAKIŚ GŁÓD ŻYCIA, NIEZNANA TĘSKNOTA ZA SPEŁNIENIEM SIĘ W INNYCH ROLACH, SMAKOWANIE CIAŁA I DUSZY JESZCZE NIE POZNANEJ. ODKRYWAĆ TRZEBA DO KOŃCA.
|
|
|
|
ej Ty. Zanim podejmiesz jakiekolwiek kroki, dobrze się zastanów. Usiądź w fotelu, odpal papierosa i przez czas jego palenia, przyjrzyj się swojemu życiu. Głównie skup się na tym związku, który trwa już tak długo. Pomyśl nad tym, czy warto jest to tracić. Czy warto jest zaprzepaścić życie z mężczyzną z którym przeżyło się wszystko co tylko można było przeżyć. Płacz, ból, cierpienie, rozkosz, radość, poznawanie swoich rodzin, pocałunki. Zastanów się czy w ogóle dasz radę trwać ze świadomością, że już nigdy nie ogrzeje Cię swoim sercem. Czy dasz radę kroczyć po tym cholernie złym świecie sama, bez ręki która będzie wpleciona w jego dłoń. Pomyśl, że każda sekunda od czasu rozstania będzie gorsza bo nie oszukuj się, nie da się żyć bez niego. kochasz go i nie podejmuj decyzji pod wpływem zranionej emocji.
|
|
|
|
Ten sam błąd popełniony drugi raz już nie jest błędem - to wybór.
|
|
|
|
Jeśli zaczniesz przejmować się porażkami, rozpadniesz się na kawałki.
|
|
 |
|
Stoję przed lustrem i zastanawiam się co jest takiego we mnie, w moich oczach, a może w krwi, że zasłużyłem na karę, która ma trwać całe życie. Czemu zostałem skreślony jak źle napisany wyraz? Przecież to nie ja trzymałem długopis, nie ja pisałem każdą literę, nie ja źle się stworzyłem. Co sprawia, że ludzie widzą we mnie niepotrzebny przedmiot, który ciąży i zajmuje miejsce? Czemu tak się dzieje, że tak szybko zostaje oceniony, przez to, że ktoś mnie podarł na kawałki i wyrzucił jak śmiecia? Czemu teraz wszyscy widzą we mnie śmiecia i umieszczają mnie do w koszu? Czemu przez jedną osobę ludzie nie widzą we mnie człowieka? Przecież wyglądam jak oni. Jak każdy inny człowiek. Czemu błądzić jest rzeczą ludzką, mi nie wolno? Czemu każda moja porażka to Wasz powód do wbijania gwoździ do mojej trumny? Może i masz rację, może masz prawo wbić we mnie tusz robiąc we mnie dziurę, zgnieść i wyrzucić do kubła na odpady mówiąc: przecież to tylko śmieć.
|
|
|
|
I choć jakiś neuron wciąż powoduje skurcze serca, to wiem, to już nie miłość, to tylko wspomnienia.
|
|
|
|
Ktoś nowy próbuje wejść w moje życie. A ja nie mogę, nie potrafię, nie chcę go wpuścić
|
|
|
|
różne bodźce zmuszają nas do zmiany. nie jesteśmy wolni a gdy już jesteśmy to chlamy
|
|
|
|
wszystko się przewija mija jak sekundowy film. mija czas, mijam ja, życie mija w kilka chwil
|
|
|
|
Dodaj komentarz
