 |
|
Nienawidzę tego, co łatwe. Nie można być człowiekiem, jeśli nie stawia się oporu.
|
|
|
|
Nienawidzę bibliotek. Książka z biblioteki, jest jak facet, który miał mnóstwo kobiet. Przychodzi do ciebie i czujesz, że pachnie kimś innym. Niby go kochasz, chcesz z nim być, chcesz to wszystko pojąć, ale wiesz, że był dotykany przez inne. Najgenialniejsza książka odpada, kiedy jest poplamiona, popisana. Ktoś ją miał, ktoś ją czytał i ktoś swoim tłustym wzrokiem próbował skumać, o co w niej chodzi.
|
|
|
|
Boże, daj mi samotność, bo nienawidzę ludzi.
|
|
|
|
Ja nie kocham słowami. Nie lubię słów, niektóre są chyba tylko po to stworzone, żeby je cofać. Między innymi po to stworzone jest "kocham".
|
|
|
|
Nie ma gorszego zła od pięknych słów, które kłamią.
|
|
|
|
Nie rzucaj słów na wiatr, jeśli nie wiesz, dokąd je zaniesie.
|
|
|
|
Prawdziwa miłość jest czymś wyjątkowym. Zdarza się mniej więcej dwa albo trzy razy na wiek. Poza tym - próżność lub nuda.
|
|
|
|
O trzeciej nad ranem świat, ta stara dziwka, nie ma na twarzy makijażu i widać, ze brakuje mu nosa i jednego oka. Wesołość staje się płytka i krucha, jak w zamku Poego otoczonego przez Czerwoną Śmierć. Nie ma grozy, bo zniszczyła ją nuda, a miłość jest tylko snem.
|
|
|
|
Mogę być damą. Ale atrybutem mężczyzny, dodatkiem do niego? Nie, dziękuję. Nie będę niczyją ozdobą, nie będę czyimś złotkiem, skarbem, słoneczkiem.
|
|
|
|
Miłość zaczyna się wtedy, kiedy szczęście drugiej osoby staje się ważniejsze niż twoje.
|
|
|
|
Są ludzie, którym szczęście mignie tylko na moment, na moment tylko się ukaże po to tylko, by uczynić życie tym smutniejsze i okrutniejsze.
|
|
|
|
Szczęście nie jest przecież stanem wiecznym. Zresztą też i nie okresowym. Szczęście to po prostu taki skurcz serca, którego doznaje się czasami, kiedy człowieka przepełnia taka radość, że wprost trudno ją znieść. Znika równie szybko jak się pojawia. I nie ma go, dopóki nie nadejdzie znowu, by sprawić, że człowiek uzna życie za najwspanialszy dar.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
