 |
|
Wypierałam się tego wszystkiego tak długo, że to powoli stawało się jak prawda, dusiłam w sobie miłość do Niego, udawałam, że Jego odejście mnie nie dotknęło, stwarzałam pozory by pokazać, że jestem silna. Kłamałam, mówiąc, że poradzę sobie bez niego../nieracjonalnie
|
|
|
|
nie mogę żyć tak jak teraz, ale nie mogę też zawrócić tą drogą, która mnie tak cholernie zmieniła.. / nieracjonalnie
|
|
|
|
Moje serce pęka w pół, spadam w dół, nie mam siły by się podnieść, brakuje chęci, motywacji, kolejnej szansy, brakuje Ciebie, najbardziej. / nieracjonalnie
|
|
 |
|
każde słowo odbija mi się echem w głowie. czuję każdy dotyk. nienawidzę tego. chcę zerwać skórę. zapomnieć o wszystkim.
|
|
|
|
-uśmiechnij się, proszę. chociaż na chwilę. na jedną maleńką chwilę. uśmiechnij się. unieś kąciki ust. no już, już! powoli się uśmiechasz.. no kurde! co za uparte! uśmiechnij się, proszę...
|
|
|
|
-no kurwa co jest?! -pytasz serio?
|
|
|
|
głupie gesty. robienie wszystkiego abym się uśmiechnęła. przytulenie. nie wypuszczanie z rąk. i czuję jakby to był początek. jakbyśmy dopiero się poznali. jakby Ci na mnie zależało. znowu poczułam tą pierdoloną nadzieję. może jest jeszcze szansa? a może po prostu jestem naiwna?
|
|
|
|
Tak bardzo chciałbym, żeby jutro mogło się to zmienić,
żebym mógł dać Ci to co chcę Ci dawać
i dostać to od Ciebie.
Tak bardzo chciałem dzisiaj Ci powiedzieć, że
mówię Ci co chcesz usłyszeć i mówię to dla Ciebie!
Tak mocno chciałem Twoich oczu, Twojej skóry,
tak bardzo chciałem Twoich dłoni,
tak mocno czułem to, tak bardzo chciałem obok być, nie myśląc ile to kosztuje,
tak mocno czułem to.
Tak bardzo byłaś mi potrzebna,
tak bardzo chciałem być,
potrzebny ci, niezbędny, tak jak Ty mi do dziś,
tak bardzo byłaś jedna, jak nigdy, nigdy nikt,
tak bardzo mocno chciałem z Tobą żyć ,
tak mocno byłem pewny,
czekałem kiedy powiesz mi, że
jesteś dla mnie, jesteś ze mną, że ja i Ty
to coś, co jest na pewno, że jest naprawdę,
że to co było między nami wciąż jest i wciąż jest ważne / Pezet
|
|
|
|
a może to ja wszystko wyolbrzymiam?
|
|
|
|
Jestem tu i próbuję Ci coś powiedzieć. Jestem tu i wołam Cię, lecz Ty nie słyszysz. Płaczę, upadam. Obawiam się, że wszystko utknie w tych ścianach. Powiedz, że jest dla mnie nadzieja. Czy ktokolwiek tego słucha? Nie słyszysz jak Cię wołam? Czy przyszedłeś mnie zabrać? Czekałam na to, kiedy przyjdziesz mnie uratować. Potrzebuję Cię do wsparcia we wszystkich smutkach, które żyją we mnie. / Sia
|
|
|
|
gdy objął rękoma moją twarz, poczułam jak narastają wszystkie uczucia z nim związane. łzy zaczęły spływać po policzkach. chciał je wytrzeć. odsunęłam się. nie wytrzymałam. w ostatnim momencie powstrzymałam rękę. to jest zbyt trudne.
|
|
|
|
"popatrzyła w jego beznamiętne źrenice, a jej serce stanęło. nie mogła zrozumieć swoich uczuć w stronę kogoś takiego jak on. kogoś bez serca, kto traktował ją jak nikogo. poniżał. on był dla niej wszystkim. ona dla niego nikim. wyciągnęła delikatnie dłonie ku jego twarzy i delikatnie przejechała opuszkiem palca po jego wardze. gwałtownie się odsunął patrząc na nią, jak na jakąś desperatkę. - co ty sobie wyobrażasz? - wykrzyczał. - spuściła wzrok, biorąc do dłoni papierosa. - przecież wiesz, że mam inną. to ona jest dla mnie wszystkim. - wyszeptał. - zmierzyła go wzrokiem i wybuchła spazmatycznym płaczem z niemocy. chwycił ją za rękę i delikatnie mierzwiąc jej splątane loki dłonią, pochylił się nad nią i wyszeptał ciche - 'wybacz'. wyszedł poirytowany całą sytuacją, pozostawiając ją samej sobie. nalała kieliszek czerwonego wina i usiadła na tarasie. popijając duszkiem napój zaczęła się szyderczo śmiać z niedowierzaniem o własnej naiwności i złudnej nadziei."
|
|
|
|
Dodaj komentarz
