 |
 |
Nie zmusisz szczęścia, żeby ci sprzyjało.
|
|
|
|
Któregoś dnia zadzwonię do Ciebie o piątej nad ranem i powiem 'pakuj się, uciekamy'
|
|
|
|
|
Wszystko Ci wolno, ale nie wszystko warto.
|
|
 |
|
` nie mam już ochoty liczyć wczorajszych poświęceń, strat, żałuję tylko, że na czas zgubiłem z oczu piękno... `
|
|
 |
|
To jest tak silne, że mówiąc o moim wymarzonym mieszkaniu, to nic, a jak pomyślę o wygranym milionie w totku, to też nic i ukończenie studiów, to nic, a praca z idealnym wynagrodzeniem to też nic, przy tym jak bardzo Cię pragnę, przy tym jak bardzo to wszystko wydaje się realne, w porównaniu do Ciebie u mojego boku, do Twojego mocnego objęcia, delikatnych pocałunków, idealnej gry ciał, oh kurwa, naprawdę, to jest tak nierealne, a tak bardzo przeze mnie porządane, oh proszę, czemu, no czemu nie pozwoliłeś się nawet ze sobą godnie pożegnać. / believe.me
|
|
 |
|
Przypadki nie istnieją, wszystkie rzeczy, które się zdarzają, zdarzają się w jakimś konkretnym celu
|
|
 |
|
Wkurwia mnie już wszystko. Cały ten otaczający mnie syf, ludzie. Dlaczego to wszystko mnie tak skomplikowane?! / twoj.na.zawsze
|
|
|
|
|
i juz kurwa nie wierzysz, ze chłopaki nie płacza
|
|
|
|
"Każde słowo to diament, jeśli pada z Twoich ust."
|
|
|
|
"Co zostało w nas? Garść jałowej ziemi i czarne płatki zgliszczy, kołysane siłą wiatru. Wśród popiołu wspomnień na kartce próbuję skleić pęknięte obrazy zaszłej mgłą, czasu prawdy. Kurwa, już nie łkając, jak szczenię do kobiet w beli, pizda oczu nie zaklei, dojrzałość ponad tym, bo ile można o tym, że odeszła, gdy chcieli się zmienić. Spójrz prawdzie w oczy, spytaj ojca, co czuje do matki. Przyjaźń? Jak nienawiść, najtrwalsze z uczuć, ciągną ku niebu wypalone serc żerdzie, pęknięcie rozszerza szczelinę w bruku, mijasz granicę, gdzie prócz przyjaźni nie czujesz nic więcej. Zostaje gorycz, w łóżku dwie równoległe, bólu nie poczujesz nawet, gdy powiem, że ja ją pieprzę. Stoimy przed pęknięciem, za którym przestaje bić serce, każdy z nas pyta, czy to co czuję zależy ode mnie?"
|
|
|
|
Kochamy nie dzięki temu, że znaleźliśmy idealną osobę, lecz dlatego, że nauczyliśmy się widzieć ideał, w kimś kto nie jest idealny
|
|
|
|
Pokaż komentarze (1)
