 |
|
atomowe drogi, nuklearny wschód słońca, zostawili mnie zupełnie samą, spadające gwiazdy eksplodujące na morzu.
|
|
|
|
ponad planetami, ponad ciałami galaktyki.
|
|
|
|
pomachaj na do widzenia, tutaj nic się nie zmienia.
|
|
|
|
chuj w mój ból, niech skona, bo zatrzymałam czas i moją twarz w twoich dłoniach.
|
|
|
|
jakoś sobie daję radę. w końcu jestem typem samotnika.
|
|
|
|
o moblo działa na pięć minut.
|
|
|
|
nie dzieje się dobrze, nie ma mnie dla nikogo.
|
|
|
|
na końcu i na początku jest samotność.
|
|
|
|
liczysz na coś? licz na siebie.
|
|
 |
|
tylko on potrafił patrzeć na nią w sposób nieuchwytny, który przeszywał ją na wskroś. był projektantem jej snów i wynalazcą uśmiechu. fanatykiem jej kruchości. a kiedy jego serce przestało bić, własne również była zmuszona zatrzymać. przecież nie mogła pozostać niewielbiona. jej serce nie było w stanie bić bez narzucenia rytmu przez swojego partnera, zamieszkującego w jego klatce piersiowej.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
