 |
|
spójrz na to z innej strony. przecież jestem przy tobie zawsze, bez względu na wszystko, dlaczego miałabym odejść. przecież, mieć ciebie to tak jakby mieć cały świat. przecież tylko ciebie kocham, przecież tylko ty mnie nie zauważasz, a szkoda. / notte.
|
|
|
|
czasem w naszym życiu pojawiają się naprawdę smutne momenty, a my, pod żadnym pozorem nie chcemy ich usunąć, bo dogłębnie uderzyły w nasze serca. / notte.
|
|
|
|
chcę nieustannie gubić się, pod twoją bluzą. wchłaniać twój zapach, tuląc się z całych sił, do klatki piersiowej. chcę wiedzieć, że cokolwiek by się działo, mogę tam zostać, bo tam jest moje miejsce. moje jedyne miejsce, zawsze. przy twoim sercu. / notte.
|
|
|
|
nie jestem typową laską, nie kręcę włosów na wałki, nie krzyczę na widok ślicznych butów, nie noszę w torebce sześciu odcieni błyszczyków, nie noszę miniówek. nie jestem typowo piękna i nad wyraz kobieca ale, potrafię kochać, bezgranicznie.
|
|
|
|
- mała nie smuć. pamiętasz jak mówiłem ci, że będziesz przez niego cierpieć? zapytał kumpel, przytulając mnie do siebie. czułam się fatalnie. zawsze, gdy uświadamiał mi, że coś się posypie, naprawdę tak się działo. fatum? dręczyłam się pytaniami. - mówiłeś. ale ja jak zwykle nie słuchałam, bo patrząc w jego oczy widziałam cholerną miłość gdy na mnie spoglądał, rozumiesz? dławiłam się łzami. patrzył na mnie ze smutkiem w oczach. nie chciał tego mówić. bił się z myślami, ale nie wytrzymał. - nie widziałaś. chciałaś widzieć, mała. wyszeptał przytulając mnie do siebie jeszcze bardziej. / notte.
|
|
|
|
proszę. nie mów mi o tęsknocie, bo to nie ty nocami siedzisz na parapecie, pijąc gorącą herbatę z powodu bezsenności. / notte.
|
|
|
|
z każdym dniem, miałam coraz mniej siły. nocne patrzenie w gwiazdy nie pomagało. wszędzie szukałam pierwszej litery Twojego imienia. tamtej nocy, utworzyły je gwiazdy i wiesz? już w nie nie patrzę. nie mogę. / notte.
|
|
|
|
ej mała, ten twój książę przydałby się w mojej bajce. / notte.
|
|
|
|
czasami jak na ciebie patrzę, to mam ochotę iść i udusić się kablem od prostownicy. / notte.
|
|
|
|
cóż moblo schodzi na psy. liczy się tylko miejsce w rankingu, a przecież do cholery chodzi o talent. nie rozumiem pustych spin o to, kto jest lepszy, kto coś skopiował lub nie podpisał. czy moblo nie może być takie jak kiedyś? każdy wylewał tu swoje uczucia, nie dla plusów, czy rankingu, ale dla siebie samego. tak jest cholernie lżej, a teraz? wszystko kręci się wokół sławy i co z tego? rajcuje was 100 plusów pod każdym wpisem, z czego połowa, które je dodaje nawet tego nie czyta, a robi to z przyzwyczajenia, żeby odwdzięczyć się im tym samym. moblo upadło, zeszło na psy i posiada użytkowników, których szacunek, do drugiej osoby mieści się w łyżeczce od herbaty... należało by mieć choć trochę godności i szacunku oraz docenienia talentu innych. tyle na ten temat. notte.
|
|
|
|
to było cholernie przykre, gdy przez całe dzieciństwo mama robiła z ciebie królewnę, choć ty tego nienawidziłaś. nie mogłaś grać z chłopakami w piłkę, by czasem nie pobrudzić sukienki. nie było mowy o zdartych kolanach, a rower zamiast dwóch, musiał mieć cztery kółka, tak dla równowagi i bezpieczeństwa. nic nie mogłaś zrobić sama, bo wszyscy wokół martwili się o to, że za bardzo się zmęczysz. myślisz sobie, że takie dzieciństwo to bajka? ale zapewniam cię, że to cholerna udręka, bo tak jest do tej pory. sukienki, eleganckie bluzki, żakiety, rajstopy i buty na obcasie. zero trampek, adidasów, nie wspominam nawet o bluzie z kapturem. rurki, tylko czarne, lub brązowe, ewentualnie beżowe. delikatny makijaż i zwiewnie rozpuszczone włosy, bo jak to co dzień słyszę: przecież jesteś kobietą i jak kobieta masz wyglądać. / notte.
|
|
|
|
Dodaj komentarz
