 |
|
` Tak wiele ocen wystawionych zbyt pochopnie,
wiele decyzji podjętych zbyt gwałtownie...
|
|
|
|
to jakaś fatamorgana, rzeczywistość wyimaginowana
gdzie prawda jest, ale nie jest reflektowana
|
|
|
|
` zmiany lecz o tym musicie zdecydować sami,
bo od czasu, do szczęścia trzeba próbować iść innymi drogami.
|
|
|
|
` z tamtych obietnic został pył, który rozsypał czas po glebie
czytaj, że nie zostało nic, dlatego nie ma już mnie i Ciebie
|
|
|
|
` mijam o mały włos zwątpienie, więc nie pierdol,
że mam opanować złość, bo nie jest mi wszystko jedno
|
|
|
|
` dziś nie ma jej, nie ma nas, nas nie ma,
nie ma nas, w nas nie ma nic
|
|
|
|
` chciałbym z Tobą pójść, lecz nie umiem stawiać kroków,
nie pamiętam już, jak mam czytać z Twoich oczu
|
|
|
|
` zbyt oczywiste, żeby tłumaczyć, zbyt skomplikowane, żeby zrozumieć.....
|
|
|
|
` skoro wbijasz mi nóż w plecy, to przy okazji pocałuj mnie w dupę .!
|
|
|
|
na twoich ustach czuję błyszczyk. Choć ja ust nie malowałam.
|
|
|
|
` wystarczy Twój wzrok skierowany w moją stronę,
a serce rumieni się i zaczyna bić mocniej
|
|
|
|
` jeszcze raz uwierz w siebie i uwolnij ten instynkt.
by żyć, by być i istnieć dla szczęścia,
teraz Ty i my czyli ludzie po przejściach
|
|
|
|
Dodaj komentarz
