 |
rezerwowy.moblo.pl
Dzień dobry. Dziękuję że pytasz wszystko super umieram wewnętrznie. A co u Ciebie?
|
|
 |
|
Dzień dobry. Dziękuję, że pytasz, wszystko super, umieram wewnętrznie. A co u Ciebie?
|
|
|
|
Czy to przypadek ze poznalem ja dnia w ktorym wlasnie obchodzilibysmy nasza druga rocznice? Mozliwe ze do gory znowu ktos bawi sie moim zyciem i ustawia sobie ten caly teatrzyk, rozkosznie spogladajac jak preze sie i wyginam na scenie aby zadowolic publike nie spogladajac ani troche na wlasne zmeczenie. Oby tlum dostal swoje przedtawienie, przeciez po to tu przyszli, przeciez po to odgrywam swoja role, przeciez to nie moze byc znowu milosc? Twoja poprzednicza zabrala ja cala ze soba, a ja mialem zyc obojetny na kazda kolejna...
|
|
|
|
Znowu ten ciężki poranek. Zamykam oczy, ponieważ blask światła przysparza im zbyt dużo bólu. W żyłach rozchodzi się jeszcze wczoraj wypita wódka. To przez nią nie pamiętam znowu zeszłej nocy. Obracam się na bok, przytulam kobietę z którą spędziłem noc, lecz nie czuję nic. Całe uczucie którą ją obdarzyłem było tak bardzo ulotne. Zacząłem traktować je jak zabawki, z których każda kolejna nudzi się szybciej. Nie mogę już normalnie funkcjonować.. nie z myślą, że straciłem Ciebie już bezpowrotnie, na zawsze. Dlatego dzisiaj znowu się upiję i poszukam nowej zabawki, może ona wypełni chociaż na chwilę tą cholerną pustkę którą zostawiłaś po sobie.
|
|
|
|
O kim myślisz, gdy się budzisz lub gdy chodzisz spać? Kto daje Ci teraz Ci szczęście i pociesza gdy jest Ci smutno? No powiedz, bo już nie mogę dłużej wytrzymać. Przecież nie mogę to być Ja skoro nawet się do mnie nie odzywasz?
|
|
|
|
Tylko ten mały płomyk który tli się jeszcze w moim sercu nadal mówi mi, abym to ratował, że dla nas jeszcze nie jest za późno. Tylko on jeszcze przypomina mi, że tak naprawdę bez Ciebie nie będę mógł funkcjonować, lecz co on może zdziałać, jeśli Ty codziennie usilnie próbujesz go zgasić?
|
|
|
|
Ofiarowałem jej cały mój, tylko ona mogła poznać prawdziwego mnie, tylko jej pozwoliłem zapuscic się tak daleko w moim sercu, tyle rzeczy poświęciłem dla niej oczekujac jedynie, że da mi szczęście. Więc nie pytaj mnie dlaczego tak sie czuję, jeśli stoje tu teraz z pustymi rękoma, ograbiony z wszelkich uczuć..
|
|
|
|
Kiedyś dawała mi szczęście o jakim mogłem sobie tylko pomarzyć. Sprawiała, że to dla niej chciałem się rano budzić... Nadal nie wiem co się w niej zmieniło, po prostu tego nie pojmuję, ale zaczęła sprowadzać mnie na dno, coraz częściej się kłóciliśmy, a ja? co ja mogłem poradzić? tak niezdarny, za bardzo zakochany, próbując nas pogodzić tylko pogarszałem sprawę. Z każdym dniem ona wydrapywała ze mnie odrobinę miłości którą tak bardzo chciałem się z nią podzielić. W końcu skończyło się. Straciłem wszystko co do niej czułem, tak bardzo zobojętniony na jej osobę, stanąłem po środku tego bałaganu, spojrzałem na nią i zobaczyłem jak bardzo jej nienawidzę.. I jedyny mój problem jaki mi został, to to cholerne przywiązanie. Bo jesteśmy już ze sobą zbyt długo, abym nie mógł sobie wyobrazić kolejnego dnia bez niej, nawet jeśli tego dnia znienawidzę ją jeszcze bardziej..
|
|
|
|
i po prostu czasami wydaje mi się, że bez niej byłoby mi łatwiej. bo przecież ona jest tylko wciąż obrażona, nie daje żadnego znaku, że jej na mnie zależy, robi mi problemy o najmniejsze błędy, a sama nie widzi tych które popełnia. bo przecież tyle rzeczy robi źle, tyle rzeczy mi się w niej nie podoba. kurwa, ale nie wyobrażam sobie kolejnego dnia, w którym nie mógłbym usłyszeć jej głosu, albo spojrzeć w jej zielone oczy mając nadzieję, że wciąż mnie kocha. nie wyobrażam sobie dnia w którym miałoby nas nie być. w końcu przyrzekliśmy sobie, że to już na zawsze, ale czy wiedzieliśmy jakie będą tego konsekwencje?
|
|
|
|
i tak patrząc sobie w oczy, wirowaliśmy na parkiecie mając w żyłach wystarczającą ilość alkoholu. dostrzegłem w niej to pożądanie, i ona chyba też widziała je we mnie. tu nie chodziło o to, że była piękna, a swoimi gierkami wprowadzała mnie w inny świat. po prostu gdy tańczyliśmy razem, wzbudziła we mnie pewne uczucia, których nie powinienem czuć. skłaniała mnie do działań, których nie powinienem wykonać. bo przecież nie do niej należy moje serce.
|
|
|
|
i nie wiem w której chwili zrobiłem błąd, chyba po prostu przeoczyłem ten moment, kiedy zamiast dawać mi szczęście, zaczęłaś sprowadzać mnie na ziemię, a czasami nawet na samo emocjonalne dno.
|
|
|
|
przestałem być najważniejszy, nie czuje się już potrzebny, tylko stoję na rozstaju dróg, i na prawdę nie wiem gdzie mam iść, a Ty wcale mi w tym nie pomagasz..
|
|
|
|
Przepraszam, nigdy nie chciałem, żebyś przeze mnie płakała, nigdy nie chciałem żebyśmy doszli do takiego momentu, czuje ból, strach, nie śpię, kurwa, myślę tylko jak to skończyć, kilka tabletek, jeden skok, zakończyłby sprawę, już nie był bym dla Ciebie problemem, odszedł w zapomnienie, zostawić ten cały jebany syf, który każdego dnia przytłacza mnie coraz bardziej, wiesz mówimy, ze jest wszystko okej, ze to tylko chwilowy stan, ale tak kurwa nie jest, cierpię jak nigdy, a każdy mój czyn tylko sprawia ze jest jeszcze gorzej, może naprawdę powinienem już się pożegnać, może tak by było lepiej? Może się niedługo przekonamy..
|
|
|
|
Dodaj komentarz