 |
zvariowana.moblo.pl
bo ziele ma przyjaciół wiele!
|
|
 |
|
` bo ziele ma przyjaciół wiele!
|
|
|
|
Trochę alkoholu, dobrego towarzystwa i patrzę na świat inaczej.
|
|
|
|
Naucz się doceniać to, co masz, zanim czas sprawi, że docenisz to, co miałeś.
|
|
|
|
odpuść i tak to spieprzysz, nie rób przypału.
|
|
|
|
Chciałabym iść do sklepu , wydać 1.30 zł na tymbarka , usiąść spokojnie na chodniku , otworzyć kapsel i przeczytać 'On Cię Kocha'.
|
|
|
|
Moge się do Ciebie przytulić? Bo naprawdę nie wiem, co jutro wymyślisz.
|
|
|
|
ten wzrok patrzy na mnie tak jakby mnie kochał.
|
|
|
|
morał jest prosty, miłość wyniszcza .
|
|
|
|
masz świadomość tego , że nie będę czekała całe wieki ? że nie będę czekała , aż wreszcie zdecydujesz się , którą wolisz ? aż w końcu przemyślisz to wszystko , lub aż dojrzejesz , jak to ująłeś ? pewnie , że nie będę . nie będę czekała , tracąc szansę na udane związki , które może nie przetrwają długo , ale zostaną wspaniałe wspomnienia . może sobie kogoś znajdę . może będę żałowała , a może będę szczęśliwa . jego tęczówki pewnie nie będą idealnie niebieskie , a uśmiech nie będzie rozpraszał mojego serca , ale on będzie pewny . pewny tego , że chce być przy mnie , lub chociaż , że chce pomóc zapomnieć .
|
|
|
|
Kiedyś o mnie zapomnisz. Tak jak zapomina się jak smakowała wczorajsza kawa, albo tak jak zapomina się o zeszłorocznym śniegu. Zapomnisz jaki ból był wymieszany z pierwiastkami szczęścia i jak przyśpieszał oddech. Zapomnisz pojedyncze słowa, gesty, myśli. Wszystko uleci z ciebie jak życie z człowieka przejechanego przez ciężarówkę. I okaże się, ze scenarzysta, który to wszystko poskładał w swej malej główce, nie zrobił kariery, nie zarobił milionów, a zamarzł w parku z butelka taniego wina w ręku. Ty kiedyś zapomnisz jak smakowało moje imię. Oddasz serce w depozyt komuś innemu, komuś lepszemu. Szczęście wypełni cię po brzegi, od paznokci u stop do końcówek rzęs. Życzę ci tego, wiesz. I będziesz żyć w spokoju, łykać złudzenia w pigułkach każdego pojedynczego ranka. Ale nic nie będzie takie samo jak te nasze chwile. Jak nasza samotność we dwójkę, jak nasze bycie razem ale osobno.
|
|
|
|
Popatrz jaki paradoks , potrzeba było 12 miesięcy by Cię pokochać , a tylko jednej nocy by Cię znienawidzić .
|
|
|
|
Dodaj komentarz