 |
zuzaalala.moblo.pl
Co dzień się budzisz i myślisz czy to ma sens ale koniec końców wstajesz idziesz do szkoły lub pracy. Wracasz przeżywasz kolejny dzień a gdy kładziesz się spać to z
|
|
 |
|
,,Co dzień się budzisz i myślisz czy to ma sens, ale koniec końców wstajesz, idziesz do szkoły lub pracy. Wracasz, przeżywasz kolejny dzień, a gdy kładziesz się spać to znowu nie możesz zasnąć bo myślisz co będzie jutro i wyobrażasz sobie co może się stać.
To wszystko jest tak kruche, jesteś samotny bo Ci którzy byli obok poszli za hajsem a Ty? Jesteś zdany wyłącznie na siebie. Coraz bardziej zaczynasz wątpić, aż w końcu pojawiają się one..myśli o samobójstwie. Jakby było innym lepiej beze mnie, pewnie nawet nie zauważyliby mojego odejścia. Tak. Krążą w Twojej głowie takie pytania i myśli i ja..Wiem To! "
|
|
|
|
Hmm, mądrości życiowych nabywamy z czasem, a raczej uczymy się ich poprzez to, jaką drogę przejdziemy, kogo na niej spotkamy, kto nas uszczęśliwi bądź skrzywdzi. Wszystko jest po coś, i to wszystko nas kształtuje żebyśmy mogli się stać tym kim jesteśmy. Wiec jeżeli masz jakąś idee w życiu i jeżeli uważasz że jest warta Twego poświęcenia, to walcz o nią całym sercem po mimo że czasem rozum rzecze co innego, walcz i rób to co Cie uszczęśliwia.
|
|
|
|
"Może jest tak, jak powiedziałeś wcześniej: wszyscy jesteśmy popękani. Każde z nas zaczyna życie, jako wodoszczelny okręt. Ale potem przydarzają się nam różne rzeczy - ludzie nas opuszczają, albo nas nie kochają, albo nas nie rozumieją, albo my ich nie rozumiemy, więc tracimy, przegrywamy, i ranimy się wzajemnie. I okręt zaczyna miejscami pękać. No a kiedy okręt pęka, koniec staje się nieunikniony. [...] Jednak zanim pęknięcia zaczną się otwierać i ostatecznie się rozpadniemy, mija wiele czasu. I to właśnie w tym czasie możemy się nawzajem zobaczyć, bo wtedy wyzieramy zza naszych szczelin i zaglądamy przez szczeliny innych do ich wnętrza."
|
|
|
|
Popatrz na te wszystkie ślepe zaułki, ulice, które zawracają same na siebie, wszystkie te domy, wybudowane po to, by się rozpaść. Na wszystkich tych papierowych ludzi mieszkających w swych papierowych domkach i wypalających swoją przyszłość, byle tylko siedzieć w cieple. Na wszystkie te papierowe dzieciaki pijące piwo, które kupił im jakiś menel w papierowym całodobowym. Każdy opętany jest manią posiadania przedmiotów. Cienkich jak papier i jak papier kruchych. No i wszyscy ci ludzie. Mieszkam tu osiemnaście lat i ani razu w swoim życiu nie spotkałam kogoś, komu zależałoby na czymkolwiek istotnym.
|
|
|
|
Najbardziej boli to, w co się przestaje wierzyć.
|
|
|
|
Może olałam świat, ale nie tak żeby czuć się winnym.
|
|
|
|
https://www.youtube.com/watch?v=lASTlV-BckY
|
|
|
|
Nie wiem co napisać. Nie wiem. Tyle tego w głowie. A zero emocji w sercu. Tak bardzo to kocham. A nie umiem się oddać.
|
|
|
|
musisz uwierzyć że wszystko ma jakiś sens i cel
chociaż tak ciężko jest go znaleźć wśród fałszywych serc
musisz uwierzyć ze nie zostajemy sami
nawet gdy w okół nas ludzie nie chcą życia między nami-KMS
|
|
|
|
Może to kusi żeby odeszła z nas wiara
|
|
|
|
Dodaj komentarz