 |
|
oddajesz komuś serce zupełnie nieświadomie i dopiero po jakimś czasie uświadamiasz sobie, że go nie masz. z tym, że miłość się niekiedy kończy, a ślad po niej wciąż pali na wysokości serca. mimo wszystko wspominasz ją tylko dwoma słowami - 'było warto'.
|
|
|
|
wciąż tak samo tęsknię. nadal serce bije tak chaotycznie. nadal na samą myśl o Tobie moje ciało obezwładnia torsja. wciąż zagryzam wargi, żeby powstrzymywać szloch. wciąż cichy jęk dusi poduszka. i ja mam udowodnić Ci, że zapomniałam?
|
|
|
|
23:08. siedzę na łóżku w koszulce, już wykąpana czekam na wiadomość. nie zasnę bez Twojego 'dobranoc'.
|
|
|
|
byliśmy na tej samej imprezie. około pierwszej
kumpel uniósł w górę pustą butelkę po piwie. - gramy, pytanie albo wyzwanie! -
zagaił. usiedliśmy w niedbałym kręgu, kolejne osoby zaczynały kręcenie. w końcu szkło
trafiło w Jego dłoń, a kręcąca się butelka w końcu zatrzymała się wskazując na mnie. - wyzwanie.
- wymamrotałam. uśmiechnął się do mnie, na co serce zabiło zdecydowanie za szybko. tak dawno tego nie robił.
- pocałuj mnie. - polecił mi na co zareagowałam krótkim lękiem. zbliżyłam się do Niego i połączyłam nasze wargi
w całość na dobrą minutę, delektując się na powrót Jego bliskością. wróciłam na swoje miejsce i zakręciłam niedbale,
przyjmując współczujące spojrzenia znajomych, którzy doskonale wiedzieli jak bolało mnie rozstanie.
butelka wykonała ostatni obrót i zatrzymała się, na Nim. - pytanie. - podrapał się po karku. przełknęłam ślinę.
- kochasz mnie jeszcze? - wybełkotałam. - jak wariat. - odpowiedział po czym otworzył ramiona ze świadomością,
że zaraz się w nich
|
|
|
|
Jesteśmy ludźmi więc mamy prawo błądzić, jebac policje ! Tylko Bóg może nas osądzić !
|
|
|
|
życie w swoim czasie powie Ci czy było warto
|
|
|
|
Wciąż liczysz na ten dzień, by mógł zacząć się od nowa
|
|
|
|
padłeś na ziemię , zbierz siły i powstań ,życie jest pełne pierdolonych rozstań, zawodzą ludzie, zawodzi odczucie , tak już tu jest , od tego nie da się uciec .
|
|
|
|
` 2011? Zauroczyłam się. Zaufałam. Zjebałam coś. Płakałam. Tęskniłam.
Straciłam marzenia. Zgubiłam pasję. Zwątpiłam. Załamałam się. Spróbowałam.
Pokochałam. Uwierzyłam. Zaufałam. Zawiodłam się. Straciłam. Piłam. Paliłam.
Skreśliłam. Wyrzuciłam. Żyłam. Bawiłam się. Śmiałam się. Bałam się. Walczyłam.
Cierpiałam. Melanżowałam. Tak, to był właśnie mój 2011 .
|
|
|
|
prawdopodobnie tamtego pierwszego jesiennego wieczoru, kiedy chłód nocy już dawał o sobie znać,
gdzieś pomiędzy jednym, a drugim buchem, którego złapał do płuc - tylko mi się wydawało, że gdzieś
w mrok zostało wypowiedziane krótkie 'kocham'.
|
|
|
|
przychodzi moment, kiedy stajesz, zaciągasz ręczny w swoim życiu,
bierzesz głęboki oddech i uważnie czytasz drogowskazy - kolejne kierunki,
znaki, drogi, którymi możesz podążyć. a w głębi coś pęka, bo jedyne,
co wydaje się na tą chwilę właściwe to cofnięcie się, ruszenie wstecz - do tych uśmiechów,
do każdej z tych rozmów, do obietnic, które nie zostały dopełnione, do słów, do Jego głosu,
dotyku, ciepła Jego oddechu. stoisz ze wspomnieniem zapewnień, że zasługujesz na kogoś lepszego,
podczas kiedy serce wali jak oszalałe o żebra wygłaszając swoje racje z przypomnieniem, że On był wszystkim.
|
|
|
|
wracasz do domu nad ranem . na ustach masz jeszcze smak wódki pomieszany z miętowymi gumami .
wchodzisz do domu z podkrążonymi oczami ledwo trzymając się na nogach . omijasz zapłakaną matkę w
szlafroku i udajesz się prosto do swojego pokoju . przekręcasz kluczyk i kładziesz się od razu na łóżku
nie zdejmując butów . tak wygląda Twój co drugi dzień wakacji ? nie . tak wygląda człowiek ,
który stracił kogoś ważnego . tak wygląda człowiek , który spieprzył wszystko , a teraz nie wie jak
to naprawić . to człowiek , który stacza się na dno , aby się poddać .
|
|
|
|
Dodaj komentarz