 |
xsadnessx.moblo.pl
nie bądź obojętna nie graj uczuciami
|
|
 |
nie bądź obojętna, nie graj uczuciami
|
|
 |
Wspomnienia są tylko i wyłącznie kwasem. Żrącą, niebezpieczną substancją, samoczynnie wylewającą się na serce. I niszczącą. Powoli. Od wewnątrz. Perfidnie zmieniając strukturę tkanek, aż do całkowitego ich zaniku.
|
|
 |
"...I Nagle zdajesz sobie sprawę z tego, że to już koniec. Niema drogi powrotnej. Zaczynasz rozumieć, że nic nie dzieje się dwa razy. Już nigdy nie poczujesz się tak samo..."
|
|
 |
jak już kogoś kochasz, to pozwalasz mu na wszystko.
jesteś ślepy, głuchy, nie czujesz bólu,
a jeśli nawet jesteś w pełni sprawny,
to i tak
wybaczasz.
później słyszysz ''przepraszam''
i tak w kółko
i to Twoja wina, bo na to pozwalasz
|
|
 |
w sumie, dziwne uczucie. nagle przestaje ci na nim zależeć, nie czekasz już aż napisze, nie szukasz go już wzrokiem na szkolnym korytarzu. przebywanie z nim nie powoduje już motylków w brzuchu. zaczynasz dostrzegać jego wady, cale mnóstwo wad, w końcu zastanawiasz się co ty takiego w nim widziałaś? czym ci tak zaimponował, że po wszystkim tak bardzo przez niego cierpiałaś. wszystko nagle zaczyna być prostsze, uśmiech znów gości na twojej twarzy całymi dniami. dochodzisz w końcu do wniosku ze tak jest lepiej, oczywiście wszystko do czasu aż znowu się nie zakochasz.
|
|
 |
jedno słowo, tysiąc myśli, miliony skojarzeń dookoła. tylko się czają, żeby zaatakować i zburzyć ścianę którą budujesz wokół siebie, jedyną bezpieczną przystań. nierzadko dostajesz jedną z tych spadających cegiełek prosto w łeb.
|
|
 |
Nikt nie odrzuca ciebie, odrzuca tylko to, kim jesteś według jego mniemania. Zresztą, jest to broń obosieczna, nikt też nie akceptuje ciebie. Dopóki ludzie się nie obudzą, po prostu akceptują lub odrzucają posiadane przez siebie wyobrażenie o tobie. Stworzyli sobie twój wizerunek i albo go odrzucają, albo akceptują.
|
|
 |
Potem nienawidzę siebie tak bardzo, że mdli mnie od przedstawiania się. Rzygam od wymawiania swojego imienia i nazwiska.
|
|
 |
Tylko krzyk nienawiści dziś słychać i trzeba żyć, bo zagłuszyć może go dopiero cisza...
|
|
 |
"Trzeba zawsze iść naprzód powtarzając "dam sobie radę" nawet, kiedy się wie na pewno, że tak nie będzie."
|
|
 |
Czasem trzeba uciec. Niespostrzeżenie, nagle, bez zapowiedzi, by nikt nas nie zatrzymał.
I nigdy nie wracać. Bo inaczej zatoczymy koło, wciąż będziemy chcieli odejść jednocześnie wracając.
|
|
 |
Jesteśmy wszystkim tym, co się w nas wydarzyło. Mamy w sobie setki dziur.
|
|
|
|