 |
nie mówię nic, bo pogubiłam rozsądek, porażona miłości prądem!
|
|
 |
biegnę sama przez swój świat i tak dobrze mi!
|
|
 |
pierwsza miłość, ta chwila ją łamała.
|
|
 |
nie wiem czy podołam, ale chcę spróbować być szczęśliwą.
|
|
 |
Zatrzymać czas, zatrzymać wszystko wokół, poczekać chciałabym,
trochę zwolnić tempo, zacząć dreptać, a nie biec.
|
|
 |
kolejny buch z pamięcią dla tych, którzy mieli być na zawsze..
|
|
 |
Za chwile milczenia, za te krzyki, za płacz, za słabość, za to, że stanęłam na drodze do Twojego szczęścia - przepraszam.
|
|
 |
To dziwne, gdy każdy mówi o tym, że to wszystko nie ma prawa bytu, podczas gdy dla mnie jest sensem istnienia.
|
|
 |
To nie świat jest zły, tylko ludzie. To oni wszystko niszczą.
|
|
 |
Wiesz co jest w tym wszystkim najgorsze? Że Go nadal potrzebuję. Że będzie moim życiem, w dodatku na zawsze.
|
|
 |
Gdy odeszłeś z mojego życia, zabrałeś je ze sobą,
choć prosiłam, być mnie nie uśmiercał.
|
|
|
|