- chodźmy na sanki. poprosiłam, mojego księcia. - oczywiście, tylko, że ja nie mam sanek. - ja też nie, ale mam worki. - to ubieraj się ciepło, ja skoczę do siebie i również przyjdę opatulony jak eskimos. kilkadziesiąt minut później, stał na progu, wyglądał komicznie, więc wybuchłam śmiechem. - wiedziałem, że tak będzie, Księżniczko idziemy. chwilę później, byliśmy na miejscu, zjechałam pierwsza, potem on. wpadł na mnie, znalazł sobie łóżko. - ale jesteś ciężki. - cicho. zamknął me wargi, namiętnym pocałunkiem.
|