 |
wybranaa.moblo.pl
to koniec dlaczego? bo już nie czuję tego co czułam już nie wariuje już nie stroję się godzinę przed lustrem już nie sprawdzam co 10 minut telefonu czy oby na p
|
|
 |
|
- to koniec - dlaczego? - bo już nie czuję tego co czułam, już nie wariuje, już nie stroję się godzinę przed lustrem, już nie sprawdzam co 10 minut telefonu, czy oby na pewno nie dzwoniłeś, a ja może po prostu nie usłyszałam, już nie pytam po raz kolejny sąsiadki czy cię widziała i czy widziała, jaki jesteś cudny, już nie nazywam swych miśków twoim imieniem..
|
|
|
|
Co ja mam robić? -zostaw go. Pozwól mu zatęsknić. Zobacz czy jemu zależy. Bo Tobie zależy. I on to wie.
|
|
|
|
Nie wyobrażam sobie mężczyzny, który zniósłby dziesięciokilometrowy bieg w pełnym uzbrojeniu podczas okresu i nie zemdlał. Niektórzy mdleliby już na sam widok krwi. Jestem prawie pewny, że gdyby mężczyźni mieli "swoje dni", byłyby to z pewnością dni wolne od pracy. Zagwarantowane odpowiednią ustawą lub najlepiej dekretem.
|
|
|
|
Wolę napis „Wstęp wzbroniony” aniżeli „Wyjścia nie ma”.
|
|
|
|
gdzie jest ten świat, co miał być jak dziecka sen?
|
|
|
|
– Skup się. – poinstruował mnie. – Powiedz, co słyszysz? Mogłabym odpowiedzieć mu, że wszystko: jego cudowny głos, jego oddech, jego ocierające się o siebie wargi…
|
|
|
|
` zapomnisz mnie ? - prędzej zapomne jak sie oddycha. `
|
|
|
|
-Lubię noc. Gdyby nie ciemność, nigdy nie zobaczylibyśmy gwiazd.
|
|
|
|
Nawet jeśli nie jest od razu wzajemna, miłość zdoła przetrwać jedynie wtedy, jeśli istnieje iskierka nadziei - bodaj najmniejsza - że zdobędziemy z czasem ukochaną osobę. A reszta jest czystą fantazją. — Paulo Coelho, "Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam" -
|
|
|
|
Przyjaźń podwaja radość, a o połowę zmniejsza przykrości.
|
|
|
|
Zanotowała w pamięci, aby kupić wodoodporny tusz. Może po to właśnie wynaleziono wodoodporne tusze. Nie na basen. Na rozstania. Wydłuża, pogrubia i maskuje to, że Twój świat kruszy się jak stare ciastko.
|
|
|
|
I gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewna, czy z tego smutku, że tak tęsknie, czy z tej radości, że mogę tęsknić.
|
|
|
|
Dodaj komentarz