 |
wciazczekam.moblo.pl
Cały czas życie w jakąś akcję cię pakuje tu w wielu spojrzeniach tęsknota za rozumem.
|
|
 |
|
Cały czas życie w jakąś akcję cię pakuje, tu w wielu spojrzeniach, tęsknota za rozumem.
|
|
|
|
on kochał zwierzęta, był zawsze dobrym chłopcem, kroczy pewnie z dubeltówką pod prochowcem. nie sprawiał kłopotów, był dobrym synkiem, półautomat w drugiej ręce z pełnym magazynkiem, nie mogę uwierzyć, tylko nie mój dzieciak, bodycount, głowa pierwsza, druga, trzecia, zawsze pomocny, to uczciwy człowiek, z przyłożenia strzał, płacz i krzyki kobiet.
|
|
|
|
nocny pasażer, o którym nikt nic nie wie, poza zasięgiem wzroku, tam gdzie żyją cienie.
|
|
|
|
Twoje drugie ja, drugie serce, druga twarz,tam gdzie wszystko lepi sie od krwi, cuchnie mordem. rozdwojenie jaźni, autoportret.
|
|
|
|
pomijając fakt, że przed wyjściem do babci na wigilię pokłócimy się z mamą o łazienkę i tata będzie na nas darł ryja, że chociaż dzisiaj mogłybyśmy się nie żreć, oprócz tego że starsze pokolenie będzie płakać składając życzenia, oprócz głupich żartów po litrach wina, oprócz śpiewania kolęd i otwierania prezentów.. te święta nie będą takie same. nie będzie przy stole 18 osób jak zawsze, będzie 11.. będzie źle, smutno. ciebie też już nie ma..
|
|
|
|
jestem tylko głupią suką, która nie potrafi sobie poradzić z problemami, która wyżywa się na bliskich, a potem płacze w kącie swojego pokoju paląc jednego papierosa za drugim. jestem tylko zwyczajną dziewczyną, której serce przestało bić. wraz z odejściem powietrza.
|
|
|
|
a jutro znów pójdziemy razem na piwo.. znów go zobaczę, a motyle w moim brzuchu zaczną na nowo machać skrzydłami, nerwowo i spazmatycznie. jakby zaraz znów miały umierać, długo w katuszach i bólu. spojrzy na mnie, uśmiechnie się arogancko, a one będą obijać się o ściany żołądka z nadzieją, że może nie zginą. uspokoją się, gdy będziemy rozmawiać przez długie godziny, chociaż nie tak jak dawniej. a przy pożegnaniu, kiedy mnie przytuli ich małe skrzydełka przestaną łopotać czekając na kolejny ruch.. wiedząc, że go nie będzie. moje serce na chwile wstrzyma pompowanie krwi, z oczu popłyną łzy, a one umrą ponownie.
|
|
|
|
byłam gówniarą. imponował mi tym, że jest starszy. tym, że jest inteligentny, mądry. imponował mi gitarą i głosem, zapachem i uśmiechem. podobało mi się to, że każda dziewczyna zwracała na niego uwagę, a on patrzył tylko na mnie. potem zaimponował mi uczuciem, miłością tak prawdziwą, że rozpierała od środka. miłością która każdego dnia przynosiła uśmiech i łzy, z obawy że go stracę. zaimponował mi.. nauczył kochać i ufać. a potem? potem pokazał mi, że w ciągu 5 minut potrafił przestać, że może zniszczyć mi świat jednym słowem, pokazał że życie jest straszne, a nie kolorowe. zaimponował mi, bo nauczył mnie patrzeć realnie i z gówniary zrobił ze mnie dojrzałą, młodą kobietę, która już nigdy nikomu nie zaufa.
|
|
|
|
mam w sobie teraz coś takiego, że w każdej chwili mogę wybuchnąć płaczem.. myślałam, że przywyknę. nie przywykłam.
|
|
|
|
bardzo boli jak patrzysz na osobę za którą oddałabyś życie i wiesz, że niedługo wódka ją zniszczy.
|
|
|
|
jestem wstrętną głupią suką, która swoją frustracje wyładowuje na najbliższych i wszystko tym pierdoli jak zwykle, a potem płacze w poduszkę.
|
|
|
|
Martwe – intencje, które nie żyją, zawsze byliśmy, jesteśmy i będziemy rodziną.
|
|
|
|
Dodaj komentarz