 |
uzaleznionna.moblo.pl
orginalnosc to raczej juz pojecie wzglede jedni to przekladaja na miliony wyswietlen inni za wszelka cene chca stac sie klasyka lecz nie wiedza ze naprawde to ich droga
|
|
 |
|
orginalnosc to raczej juz pojecie wzglede jedni to przekladaja na miliony wyswietlen inni za wszelka cene chca stac sie klasyka lecz nie wiedza ze naprawde to ich droga do nikąd
|
|
|
|
nie badz kopią jak kilka znanych dzieł lubelca .
|
|
|
|
przyjaźń nie polega na wspólnych rozmowach , śmianiu się , wypadach w różne miejsca . chodzi o zaufanie i wiarę w siebie nawzajem . nam tego brakowało , więc to musiało się prędzej czy później rozpaść . wiesz jak reagowałam , kiedy słyszałam , że któryś z przyjaciół coś na mnie burknął albo tym podobne ? mówiłam : - ej , daj spokój . może miał zły dzień , wstał lewą nogą , pokłócił się rano z mamą , opryskał go samochód na pasach , za wcześnie obudził go kogut . - brałam pod uwagę wszystkie opcje , czasem nawet nierealne . usprawiedliwiałam ich na każdym kroku . szkoda , że robiłam to tylko ja / ransiak ... te jej wpisy są wspaniałe !!!!
|
|
|
|
Co u mnie? Jak zwykle. Coś się sypie, ktoś się kłóci, ktoś się czepia, ktoś przychodzi, ktoś odchodzi - ja zostaję.
|
|
|
|
kilkanaście centymetrów ponad chodnikami.
|
|
|
|
w kościele zazwyczaj siadał w przednich ławkach , z rodzina , jako grzeczny i ulozony nastolatek , wiedzialam ze w tym wlasnie miejscu nie jest w stanie mnie osmieszyc przed kolegami , ani wysmac .
byla godzina 11.20 , pozostalo jakies 10 min do mszy , bylam cwana , zauwazylam wolne miejsce koło jego boku , jak zwykle siedzial jako wzorowy synek kolo mamausi , podeszlam dosiadlam sie i grzecznie powiedzialam dzien dobry tesciowo nastpenie odeszlam , usatysfakcjonowana , ze teraz Ty mozesz mi jedynie podskoczyc . / uzaleznionna
|
|
|
|
mówisz, że oglądasz mnie taką codziennie. widzisz we mnie więcej, niż ja zdołałam dojrzeć przez całe moje życie. akceptujesz każdy fragment, akceptujesz całą tą dziką otoczkę, akceptujesz śmiech, łzy, bolączki, nieznośne marudzenie, mentalny mezalians, emocjonalny koncert... to wszystko zamknięte w 154cm. podoba Ci się moja nieogarnięta wulgarność stojąca dumnie przy cnotliwej wrażliwości, które przeplatają się w niezrozumiałym, oksymorońskim uścisku. głaszczesz moje serce... opuszkami palców wprawiając je w wibracje. budzisz we mnie chęć życia pełnią, wypełniania całej objętości klatki piersiowej powietrzem świeżym, z każdym wdechem nowym. nie pozwalasz mi usypiać mojej natury, nie pozwalasz mi się poddawać, nie pozwalasz stać w miejscu... wszystko co ma ciepłe brzmienie wraz z Twoim imieniem tworzy kształt serca. chcę, żeby już każdego ranka budziło mnie to spragnione spojrzenie, ten ciągły niedosyt będący w parze z radosnym spełnieniem. niczego więcej nie potrzebuję.
|
|
|
|
Dodaj komentarz