 |
unga-bunga.moblo.pl
“Dorośli mówią mi dorośnij wielcy kreatorzy szarej prozy codzienności do mdłości mam dość ich i mam wątpliwości w ludzi a ten świat nie jest dla nas i na pewno na
|
|
 |
|
“Dorośli mówią mi "dorośnij", wielcy kreatorzy szarej prozy codzienności, do mdłości, mam dość ich, i mam wątpliwości w ludzi, a ten świat nie jest dla nas i na pewno nas nie kupi tu dziś.
|
|
|
|
I chciałam byś był. Jedyna rzecz, której tak bardzo pragnęłam, a której nie mogłam dostać.
|
|
|
|
Mam wrażenie, że moje życie to ruiny, powoli sypiące się u moich stóp. Za każdym razem podnoszę nowo upadłą część, próbując zapełnić powstałą pustkę, jednak to nigdy nie będzie wyglądało jak nietknięta konstrukcja. Może inni nie widzą zmian, ale ja zawsze będę wiedziała, że właśnie w tym miejscu zniszczone zostały fundamenty, na których powstało podobieństwo poprzedniego istnienia, jednak już nie tak solidne. Słyszysz? To dźwięk rozpadającej się egzystencji. Dźwięk bólu, cierpienia i przegranej. Szczęśliwi tego nie rozumieją. Patrzą i szepcą "Dlaczego płacze? Przecież jej oczy wciąż mają tę samą zieloną barwę. Włosy nadal posiadają dar wydobywania z siebie blasku w połączeniu z mocą słońca. Jej usta wcale się nie zmieniły, wciąż mogą tworzyć ten sam uśmiech". Mylą się. Wszystkie organy w moim ciele uległy samodestrukcji. Nie jestem już człowiekiem, choć wciąż oddycham. Wciągam w płuca ból dnia codziennego. A serce? To tylko element gruzowiska, zwanego życiem.
|
|
|
|
Gdzie jest Twoja silna wola? Co się z nią stało? Czy już naprawdę jesteś taka słaba, zmęczona życiem, że nie umiesz walczyć? Co się stało z osobą, która wybuchała śmiechem wtedy, kiedy trzeba było zachować ciszę, która była szalona i każdego dnia robiła coś głupiego? Która kochała otaczający ją świat, ludzi, która umiała stoczyć walkę z każdą przeciwnością i się nigdy nie poddawała?
|
|
|
|
Nic nie mówisz. To nieśmiałość? Czy wstręt do ludzi?
|
|
|
|
Każdy chyba w życiu posiadał człowieka, z którym łączyła go tak cholernie silna więź. I nie było to uczucie - absolutnie, było to coś w rodzaju przywiązania, chęci powiedzenia wszystkiego - było to takie dziwne "coś" czego nie da się zapomnieć, nigdy.
|
|
|
|
Nasze pokolenie, nasączone bólem i łzami, wódką i fajkami. Pęknięte serca i poszarpane dusze. Sztuczne uśmiechy i sztuczne ciała. Fałszywe gesty i dwulicowe zachowania. Brudni, puści, zagubieni i samotni...
|
|
|
|
Tak dużo słów powstało tylko po to, żeby zapełnić pustkę. Żeby niczym kit, pozlepiać pęknięcia. Żeby nie dopuścić ciemności i utrzymywać przy życiu kłamstwa. Gdy myślimy, że wszystko już powiedzieliśmy, zostało jeszcze to najważniejsze. To, przed czym się bronimy. Kiedy kończą się słowa, pozostaje tylko prawda.
|
|
|
|
Daj mi papierosa. Nie marudź, że nie lubisz gdy palę, usiądę Ci na kolanach, policzę pieprzyki na twarzy i szyi. To nic, że znam ich liczbę tak doskonale
|
|
|
|
W tych czasach, ludzie szczerzy są ludźmi oryginalnymi .
|
|
|
|
Twoje oczy trochę smutne, chyba patrzą prosto w moje.
|
|
|
|
Cała czekolada nie rozwiąże Twoich problemów, cała butelka wódki nie odgoni Twoich smutków, cała paczka papierosów nie zapewni Ci wiecznego spokoju, więc wstań i zrób coś ze swym życiem, zanim będzie za późno...
|
|
|
|
Dodaj komentarz