 |
ulotnachwila.moblo.pl
Ale czemu my popsuliśmy te dobre dziewczyny? Czemu z tymi złymi chcemy zakładać rodziny? Czemu kiedy się staramy to one odchodzą? Czemu kiedy olewamy one dzieci rodzą
|
|
 |
|
Ale czemu my popsuliśmy te dobre dziewczyny? Czemu z tymi złymi chcemy zakładać rodziny? Czemu kiedy się staramy to one odchodzą? Czemu kiedy olewamy, one dzieci rodzą? Podnieca je, kiedy jesteśmy zimni, tylko wtedy już często nie potrafimy być inni...
|
|
|
|
jeśli uczysz się na błędach, wszystko jedno czy pochodzą z tego życia, czy z poprzedniego, każdy błąd zmienia się w szansę.
|
|
|
|
najwazniejsze jest podejscie, a dzisiaj mam zle, bo druga dobe nie spie i pije gdzies na miescie. to co najwazniejsze zostalo gdzies w tle, sam nie wiem juz gdzie jestem, niebo nie jest niebieskie.. "
|
|
|
|
najwazniejsze jest podejscie, a dzisiaj mam zle, bo druga dobe nie spie i pije gdzies na miescie. to co najwazniejsze zostalo gdzies w tle, sam nie wiem juz gdzie jestem, niebo nie jest niebieskie.. "
|
|
|
|
Nigdy nie warto tęsknić za kimś, co do kogo nie mamy pewności, że śpi tej nocy samotnie.
|
|
|
|
I widzisz go, wysokiego, w szerokiej siwej bluzie z kapturem na głowie, w szerokich spodniach i zajebiście aroganckim spojrzeniu, które paraliżuje każdą część Twojego ciała i wiesz, że chciałabyś go mieć dla siebie, już tak na zawsze.
|
|
|
|
"Była ucieleśnieniem moich marzeń. Dzięki niej stałem się tym, kim jestem, a trzymanie jej w ramionach wydawało się bardziej naturalne niż bicie serca"
|
|
|
|
Doswiadczenie to taka wspaniala rzecz, która pozwala ci rozpoznac blad gdy znów go popelniasz
|
|
|
|
Nigdy nie mów, że nie ma szansy. Ona zawsze stoi obok, wystarczy się do niej uśmiechnąć.
|
|
|
|
chciał tu być. chciał przyciskać mnie do klatki piersiowej, słuchać bicia mojego serca, chciał mnie dotykać. chciał pomóc wydostać mi się z dna, podać mi rękę i wyciągnąć na sam szczyt. chciał splatać swoje palce z moimi, całować moje usta i życzyć szeptem dobrych snów na dobranoc. chciał pomóc mi zapomnieć, ale znów, znów odległość.
|
|
|
|
świadomość tego, że mając Go przy boku już przez setki dni - teraz Go tracę. tracę Jego namacalną postać, czasem będzie dostępny przez kabel, a Jego głos co wieczór rozniesie się jedynie w słuchawce telefonu, i tyle. zniknie pewność, że następnego południa już Go zobaczę, przytulę, moje wargi musną Jego. chciałam zatrzymać Go przy sobie, jednak wiedziałam, że już postanowił. - wrócę. - szeptał w moje włosy, po czym na pożegnanie pocałował mnie w czoło i ruszył do bramek ściskając w ręku bilet na samolot. a mi? samoistnie zaciskało się serce, kiedy obserwowałam, jak idzie ku przyszłości, beze mnie u boku. jak Jego kroki zmierzają w przeciwną stronę do moich.
|
|
|
|
nadchodzą takie wieczory, kiedy wszyscy inni są szczęśliwi, a ja słucham smutnej piosenki i zastanawiam się nad sensem życia.
|
|
|
|
Dodaj komentarz