Wiesz, żyję wśród nastolatek, które myślą, że zachowując się jak dziwki osiągają dorosłość. Wśród chłopaków, dla których klepnięcie w tyłek to satysfakcja. Wśród nastoletnich i samotnych matek oraz bezpańskich psów. Wśród biednych dzieci, które codziennie zmagają się ze śmiertelnymi chorobami. Wśród ludzi, których życie tak skopało, że co chwilę myślą o samobójstwie. To nie jest moje marzenie, więc nie mów mi, że zazdrościsz mi mojego życia. Widzę ten syf tak samo jak wszyscy.. A ty mówisz, że masz dość? Spójrz na otaczających Cię ludzi, na ten świat, a dopiero później mów, że nie masz siły, by żyć.
|