 |
sunika.moblo.pl
Jest taka miłość co marzenia oczyszcza i umacnia nadzieję nieprzerwanie Jest takie serce co bije po to by wierzyć w człowieka niestrudzenie
|
|
 |
| sunika dodano: 2 listopada 2010 |
|
|
Jest taka miłość
co marzenia oczyszcza
i umacnia nadzieję
nieprzerwanie
Jest takie serce
co bije po to
by wierzyć
w człowieka
niestrudzenie
|
|
|
| sunika dodano: 2 listopada 2010 |
|
|
Patrz na świat oczyma dziecka,
ciesz się tym,co najmniejsze
w małości bowiem moc wielka
a to niedostrzegalne,niewidzialne...?
- najcenniejsze,święte
odkryjesz to zbliżywszy się do czyjegoś serca
|
|
|
| sunika dodano: 2 listopada 2010 |
|
|
Małe łatwo przeoczyć, gdy oczy przyzwyczajone do wielkiego
|
|
|
| sunika dodano: 2 listopada 2010 |
|
|
Obudź w innych chęć do znoszenia dnia i wiarę w jego sens. Więcej – naucz czekać na następny dzień. I pragnąć, żeby trwał jak najdłużej
|
|
|
| sunika dodano: 2 listopada 2010 |
|
|
Każde z Twoich słów i gestów chowam w sercu, a one są jak gwiazdy na nieboskłonie - diamenty księżycowych nocy...
|
|
|
| sunika dodano: 2 listopada 2010 |
|
|
Dziękuję ci, że nauczyłeś moje oczy zachwytu podczas podziwiania gwiazd..
|
|
|
| sunika dodano: 2 listopada 2010 |
|
|
Nie masz błękitnych oczu, ale masz w nich niebo…
|
|
|
| sunika dodano: 2 listopada 2010 |
|
|
Warto wierzyć, warto mieć marzenia. Warto, by żyli w naszych sercach ludzie, którzy znajdują tam swój dom
|
|
|
| sunika dodano: 2 listopada 2010 |
|
|
Choćby nastała ciemność i zawaliły się fundamenty całego świata, ja zawsze cię odnajdę. To jest moja obietnica, którą mogę ci dać.
|
|
|
| sunika dodano: 2 listopada 2010 |
|
|
Wśród ciepła Twych słów, cicho narodziła się nadzieja, że być może, ktoś potrzebuje bicia mojego serca
|
|
|
| sunika dodano: 2 listopada 2010 |
|
|
Każda chwila mego życia staje się najcenniejszym kryształem, który skupia w sobie wszystkie barwy tęczy tych oczu, których kolor wypełnia moje niebo.
|
|
|
| sunika dodano: 2 listopada 2010 |
|
|
Białe skrzydła aniołów to świat, którego nie widać. Sercem odnajdują drogę, by chodzić po ziemi, a dotykać nieba… Siadają naprzeciw i cierpliwie uczą dłonie czekać, oczy kochać to wszystko na co spojrzą. To jak posiadanie królestwa, którego granice wyznacza jedynie horyzont. Dają wiarę, że to ma sens…
A później wiatr napełnia ich skrzydła ciepłem błękitu, po czym delikatnie unosi do jasności bardziej błyszczącej niż obłok opiewający słońce. Ciepłem są i jasnością.
________________
~Adnachiel ©
|
|
|
|
Dodaj komentarz