 |
skyscraper951.moblo.pl
Paradoks tkwi w tym że kochamy tych którzy nas ranią i ranimy tych którzy nas kochają.
|
|
 |
|
Paradoks tkwi w tym, że kochamy tych którzy nas ranią i ranimy tych którzy nas kochają.
|
|
|
|
Teraz pozostał mi biały miś i wspomnienia...
|
|
|
|
Siedziała, myśląc o wszystkim co się wokół niej dzieję . Usłyszała wibrację, wstała i podeszła do biurka, na którym leżał jej telefon . Otworzyła wiadomość od Niego, a w niej 82 buziaki i słowa "Kocham Cię" . Nie wierzyła, piętnaście razy czytała tego samego sms aż w końcu zaczęła skakać z radości, zaczęła się uśmiech . Świat wydawał się jej lepszy i to dzięki jednej osobie . Po chwili usiadła i zaczęła się zastanawiać i powtarzać sobie "a jeśli go stracę, nie chcę cierpieć . Boję się że pewnego dnia mnie zostawi ." Miłość w jej oczach to najgorszy wróg, dlatego też usunęła tego sms i zachowywała się jakby nic się nie stało . Po czasie dopiero tak naprawdę zrozumiała że źle zrobiła, olewając go . Ale gdy już próbowała to odbudować on na to " przykro mi, dziwnie mi to mówić ale zabolało mnie to, miałaś mnie w dupie więc żegnam . " Płakała i płaczę aż do teraz .
|
|
|
|
wiesz jak to jest, kiedy ukochana osoba mija Cię bez słowa? wiesz jak to jest, kiedy chcesz spojrzeć pewnej osobie w oczy, a nie możesz, bo po paru sekundach, musisz odwrócić się, kryjąc łzy? wiesz jak to jest, kiedy w rozmowie łamie Ci się głos? wiesz, jak to jest, kiedy tracisz oddech, bo patrzysz na niego, a z jego zachowania wnioskujesz, że jemu już nie zależy? wiesz jak to jest, kiedy wracając do domu, masz płacz na końcu nosa? wiesz jak to jest, kiedy kładziesz się spać z nadzieją, że może wreszcie szloch nie będzie Ci przeszkadzał w zasypianiu? wiesz jak to jest, kiedy wstajesz rano i masz świadomość tego, że kolejny dzień będzie powtórką poprzedniego? wiesz jak to jest, kiedy umierasz wiedząc, że żyjesz? nie wiesz? to proszę nie pierdol mi o tym, że czas leczy rany.
|
|
|
|
czasami mam ochotę wepchać się pod jakieś auto przejeżdżające obok mnie, nachlać się tabletek i popić wódką, strzelić sobie w łeb albo podciąć żyły i się wykrwawić. są takie dni kiedy mam ochotę odejść stąd do bezproblemowego świata, gdzie nie będę musiała się niczym martwić i ciągle ryczeć w poduszkę dusząc się łzami, chciałabym żeby ten cały ból zniknął, marzę o tym żeby nie czuć tych negatywnych emocji. myśli śmierci chodzą mi po głowie bez przerwy, czasami trudno nad nimi zapanować. mam dosyć tych zarwanych nocy kiedy siedzę do rana ze słuchawkami w uszach powstrzymując się przed zrobieniem sobie krzywdy.
|
|
|
|
wszyscy jesteśmy autorami pewnej historii, naszej własnej historii zwanej życiem. zachowujemy się tak, aby wypaść jak najlepiej, robimy tak, aby być z tego zadowolonym, żyjemy tak, aby otaczające nas społeczeństwo, włącznie z własną osobą było zadowolone, dumne, godne podziwu. ale czy zawsze nam się to udaje? jesteśmy nadzwyczajnymi ludźmi, podobno nie ma osoby idealnej? być może, ale zawsze znajdzie się taka osoba, która będzie idealna wyłącznie dla nas! każdy z nas ma prawo popełnić błąd i każdy z nas powinien mieć prawo ten błąd naprawić.. nigdy nie będziemy mieć wszystkiego, czego sobie zechcemy, nigdy nie będzie wszystko tak jakbyśmy chcieli, aby było, ale mamy całe życie, aby dążyć do celu, dopiąć swego. a pod koniec całej historii usiąść na ławce i powiedzieć: 'wszystko co zrobiłam, zrobiłam najlepiej jak tylko potrafiłam.' życie jest krótkie, nie traćmy go na rzeczy zbędne. cieszmy się chwilą! chwila która trwa, może być najlepszą z naszych chwil.
|
|
|
|
dawniej rzeczy ,które sprawiały mi radość dziś traktuje jak rutynę.
|
|
|
|
` ciekawe jak długo jeszcze będę tęsknić ? ciekawe ile jeszcze nie prześpię nocy myśląc o Tobie ? ciekawe czy kiedykolwiek zapomnę .. ? `
|
|
|
|
Podobno Bóg stworzył nas na swoje podobieństwo , a ja jakoś nie wyobrażam sobie Boga siedzącego o 3:14 na ławce w parku , z kubkiem taniego wina w ręce i krzyczącego na cały park ' kurwaa znowu .! znowu wszystko się spierdoliło .!
|
|
|
|
Nie mam już siły. Jestem zmęczona. Problemy mnie juz wykańczają, czuje sie taka bezsilna, słaba. Kazdy dzien przynosi nowe rozczarowania i zamiast isc na lepsze to zmierza ku gorszemu. Dławi mnie strach i nie wiem co dalej mam robic. Tu nie ma dobrych rozwiązań. Jednego dnia wszystko wyglądało tak pięknie a w ciągu tygodnia wszystko przybrało czarne kolory i odechciało mi sie żyć.
|
|
|
|
Kiedyś taka nie byłam. Ciężko było wyprowadzić mnie z równowagi, nie mówiąc już o płaczu. A teraz... wszystko się zmieniło. Dosłownie wszystko, płaczę nawet z byle jakiego powodu. Stało się tak z momentem Twego odejścia. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie mogę nic z tym zrobić. Cholerna bezsilność.
|
|
|
|
Dodaj komentarz