 |
|
A na mikołajki chcę, żeby napisał wieczorem i napierdalał aż do rana, to mój wymarzony prezent na dziś.
|
|
|
|
Ona nie chciała się narzucać. On nie chciał Jej za bardzo komplikować życia sobą. Tak jakby nie wiedzieli, że znaczą dla siebie więcej niż wszystko. //natalovaa
|
|
|
|
Stanęła na tarasie z kubkiem gorącego kakao w dłoniach. Spojrzała na księżyc. 'Wiesz, Olbrzymie...' Uśmiechnęła się do siebie. 'Dłonie ogrzewa mi kubek gorącego picia, a tak bardzo chciałabym, żeby na jego miejscu były dłonie, które tak kocham. Wiatr oplata moją szyję powodując dreszcze, które nijak mają się do momentu, w którym jego usta wpijały się w moją szyję, tym samym powodując paraliż ciała. Przytulam głowę do poduszki i nie czuję nic. Brakuje mi uderzeń jego serca pod uchem.' Spuściła wolno głowę. 'A mnie brakuje Ciebie.' Usłyszała. /just_love.
|
|
|
|
Tak . Chcę być singielką . Nie, nie dlatego , że nikt nie interesuje się moją osobą. Wręcz przeciwnie. Po prostu nie wiem , czy ma sens związek z kimś, kto kocha mnie , a ja darzę tym uczuciem innego. Raczej nie. Nie chcę oszukiwać, okłamywać , ranić. Wyrosłam z tego.
|
|
|
|
nie chcę grzecznego i porządnego chłopaka, który będzie mnie zajebiście mocno kochał do śmierci, będzie o mnie dbał i kupował drogie prezenty. moją przyszłość wyobrażam sobie wyłącznie przy Tobie, wszystko ciągle pod znakiem zapytania, każde spotkanie, a najdroższym prezentem jaki od Ciebie dostanę będzie przywieszka na rzemyku. dziwne, ale właśnie tego pragnę. nie jestem materialistką, nie kręci mnie również Twoje cwaniakowanie. a jednak zostawię wszystko, by za dziesięć lat stanąć z Tobą na ślubnym kobiercu. a to dlatego, że darzę Cię takim dziwnym uczuciem, ogarniasz?
|
|
|
|
zbiegłam szybko do szatni, po kasę, którą zostawiłam w kurtce. siedział tam. byliśmy zupełnie sami. - siema. - rzuciłam. podniósł na mnie wzrok, po chwili wstając. drgnęłam, i zaczęłam szybciej przeszukiwać kieszenie. szybkim ruchem objął mnie w talii i obrócił ku sobie. spuściłam głowę. - puść. - poprosiłam cicho, próbując przełamać barierę mówienia, która utworzyła się w moim gardle. uniósł mój podbródek, po czym zaczął zachłannie całować. po jakieś minucie dobiegł mnie odgłos kroków. odepchnęłam Go od siebie. - nikt nie musi o Nas wiedzieć. - zdążył szepnąć mi na ucho. do szatni weszła kumpela, zapewne mnie szukała. spojrzała na Niego, i uniosła pytająco brwi. - no to pożyczysz mi ten podręcznik? oddam. - powiedział. kłamał równie dobrze, jak całował. //
|
|
|
|
Bum. Rozum wrócił. Miłość się ulotniła.
|
|
|
|
wiesz jakie jest teraz moje marzenie? umierać w cierpieniach. i żebyś stał zaraz obok i widział jak bardzo boli. abyś nie mógł mi pomóc za żadne skarby, tylko patrzeć jak umieram z największym bólem. chciałabym widzieć twój wyraz twarzy, twoją reakcję i wszystko. czy śmiałbyś się jak zawsze kiedy mnie ranisz czy jednak przełamałbyś się i wykrztusił z siebie 'nie chciałem' / natczu
|
|
|
|
On. Kilka literek imienia tak bardzo zmieniły jej światopogląd. Jego poczucie humoru, czasem drwiny, były dużo ważniejsze niż komplementy innych. Uwielbiała dołeczki na jego twarzy kiedy się uśmiechał. Jego śmieszny ton mówienia, jego ciepły głos a zarazem pobudzający. Każde spotkanie, każda chwila, każde słowo było dla niej najważniejsze, najwspanialsze i jedyne. Kochała go mimo i wbrew. Za wszystko. Nawet za to, co było złe./ nawet.niewiesz.jak.bardzo
|
|
|
|
-Nigdy nie chciała go stracić. Robiła wszystko, żeby zatrzymać go przy sobie. Była skłonna dać mu cały świat, chociaż nie należał do niej. Bardzo go kochała. Może nawet wciąż go kocha. -... I czeka? - Czeka. Zakochana dziewczyna zazwyczaj ma w głowie zakodowane, że kiedy odchodzi od niej największy skarb, nie szuka innego, tylko bezczynnie czeka na jego powrót. - ... Znam ją? - Właśnie jej słuchasz. - Dlaczego mówisz w 3 osobie? - ... to pozwala mi zachować dystans. Czuję, jakbym to nie była ja. Jakbym to nie ja to przeżyła. Jakby nie mnie opuściła nadzieja. Jakbym nie ja czekała. I nawet zaczynam wtedy myśleć o sobie "kolejna nieszczęśliwie zakochana" ... //ciaaach
|
|
|
|
' "Nic się nie stało, będziesz żyć" - powiedział rozum, reperując serce. '
|
|
|
|
Wyszłam na spacer. Chciałam pobyć trochę sama.Sama ze swoimi myślami. Tymi wesołymi. Smutne zostawiłam w domu. Zachłysnąć się szczęściem, które mnie spotkało. Mieć Ciebie blisko. Chociaż w myślach. Pozwolić spełnić się marzeniom. I tak szłam...Szłam. Mijałam ludzi zabieganych. A ja szłam uśmiechnięta,bo myślałam o Tobie. O moim szczęściu. Bo Ty nim jesteś. I wiesz o tym. Spoglądałam na wystawy, a w szybie widziałam Twoją twarz. Uśmiechniętą - Zawsze się uśmiechasz. Czułam że jesteś blisko mnie. A to Twoje myśli. Wracam z nimi do domu. I wiesz co robię? Tak - Właśnie. To ja dzwonię. Wiem że wiesz. Musiałam Cię usłyszeć chociaż przez chwilę. I chociaż tyle.
|
|
|
|
Dodaj komentarz