|
rispettare.moblo.pl
Nauczyłam się Ciebie już na pamięć. Znam każdy centymetr kwadratowy Twojego ciała. Twoją duszę też już poznałam całkowicie żaden szczegół mi nie umknął. Dzięki temu wszy
|
|
|
Nauczyłam się Ciebie już na pamięć. Znam każdy centymetr kwadratowy Twojego ciała. Twoją duszę też już poznałam całkowicie, żaden szczegół mi nie umknął. Dzięki temu wszystkiemu kocham Cię jeszcze bardziej. / rispettare
|
|
|
Moje serce? Ja już nie mam serca. Mam jedynie miliard jego kawałków. A dusza? Z nią jest podobnie. Porwała się na strzępy. / rispettare
|
|
|
[1] Nigdy nie zapomnę tych dni, podczas których nie było mowy o śnie, czy o innych czynnościach, bo najważniejszą rzeczą było czuwanie nad Tobą. Spałeś. Ciągle spałeś. Całymi dniami i nocami. Czasami jedynie mocniej ściskałeś moją rękę, tak jakbyś chciał coś mi przekazać. Nie miałam komu opowiedzieć o tym, jak bardzo jest mi ciężko. Gdybyś tylko o tym wiedział, to nie pozwoliłbyś mi na ciągłe zamartwianie się, bo przecież byłam dla Ciebie najważniejsza. Miałam nadzieję. Była ogromna. Płonęła niczym znicz olimpijski, nic nie zapowiadało tego, że kiedykolwiek zgaśnie. Rozmawiałam z Tobą, dużo rozmawiałam, trzymałam Cię za rękę, głaskałam Cię po głowie, przecież to uwielbiałeś, mimo tego że nie dawałeś żadnych znaków życia- ja się nie poddawałam, bo przecież trzeba poświęcać czas osobie będącej w śpiączce. / rispettare
|
|
|
[2] Po kilku latach odszedłeś... nie zdążyliśmy się nawet pożegnać, tak świadomie pożegnać, jeśli wiesz o czym mówię, bo przecież ścisnąłeś mnie mocniej za rękę, po chwili Twój ucisk zaczął słabnąć... Ludzie często się mnie pytają, czy nie jest mi szkoda tego poświęconego czasu dla Ciebie. Nigdy w życiu nie słyszałam bardziej żenującego pytania. Jak można żałować czas, który poświęciło się dla kogoś, kogo się kochało całym sercem? I kogo kocha się nadal. Moja nadzieja, płonąca pierw olimpijskim płomieniem, z biegiem czasu przemieniała się w coraz to mniejszą świeczkę o bardziej chybotliwym płomieniu, to prawda, aż w pewnym momencie całkiem zgasła. To była nadzieja, nie moja miłość. Ona jest nadal. Nauczyłam się z tym sobie radzić, żyję w miarę normalnie, ale to tylko dlatego, bo mam tą świadomość, że kiedyś się jeszcze spotkamy. / rispettare
|
|
|
Jestem cholerną szczęściarą, mając przy sobie największego szczęściarza, który jest tym szczęściarzem podobno z mojego powodu :) / rispettare
|
|
|
Pociąg, tory, stacja kolejowa – ci widzowie widzieli najwięcej pożegnań pełnych smutku, łez, ale i też byli szczęściarzami, bo mogli zobaczyć ogromną radość zakochanych po długiej rozłące. / rispettare
|
|
|
Godzinami potrafię siedzieć przed laptopem szczerząc się do ekranu, robiąc głupie miny i śmiejąc się w niebogłosy. Co prawda, to nie to samo, co nasze wieczorne wygłupy, łaskotanie mnie, choć tak tego nienawidzę, ale Tobie zawsze to wybaczałam, rzucanie się poduszkami, czy też skakanie na trampolinie, ale jednak Twój widok przed snem pomaga. Cholernie pomaga. Wracaj już do mnie, pokonaj ten cholerny ocean i przyjedź. Bo tęsknię. Naprawdę za Tobą tęsknię. / rispettare
|
|
|
Jesteście totalnymi przeciwieństwami? Nie macie takich samych zainteresowań? Nie słuchacie nawet tej samej muzyki? Ale mimo tego naprawdę się kochacie, prawda? Tu nie chodzi o to, aby być identycznym, bo przecież dusze zawsze do siebie pasują. / rispettare
|
|
|
Dwie osoby. Dwie dusze. Dwa serca. Dwie splecione dłonie. Dwie pary oczu. Dwie pary rąk. Dwie pary nóg. A tak naprawdę - tworzymy jedno. / rispettare
|
|
|
Nieważne ilu chłopaków spojrzy się na mnie, nieważne ilu się podobam, nieważne jak przystojni oni będą - dla mnie najprzystojniejszym jesteś Ty i chcę podobać się tylko Tobie. / rispettare
|
|
|
|
Podobno nie można mieć wszystkiego, tego czego pragnie się najbardziej, ale mając Ciebie mam wrażenie, że jednak mam wszystko to, co chciałam mieć od zawsze. / Endoftime.
|
|
|
|