 |
nomatter.moblo.pl
Zgubiłam się we własnym życiu. Nie jestem szczęśliwa. Zmieniłabym wszystko ale jestem tchórzem. I tracę czas tracę wszystko. zatracam siebie. Przykro mi. Żal mi siebie..
|
|
 |
|
Zgubiłam się we własnym życiu. Nie jestem szczęśliwa. Zmieniłabym wszystko ale jestem tchórzem. I tracę czas, tracę wszystko. zatracam siebie. Przykro mi. Żal mi siebie..
|
|
|
|
Wiem co muszę zrobić. Muszę zapomnieć. Ale jak, powiedz mi kurwa jak ja mam o Tobie zapomnieć? Namieszałeś mi w głowie i sercu. Tego nie da się od tak zapomnieć.. / nomatter
|
|
|
|
Nie mogę tak funkcjonować.. Dałeś mi nadzieję a potem porzuciłeś jak zużytą rzecz.. Miałam nadzieję, że okażesz się inny. Znów się pomyliłam.. / nomatter
|
|
|
|
Codziennie od nowa, powoli wypalam się od środka. Jeszcze trochę a zapomnę czym jest radość i szczęście / nomatter
|
|
|
|
Dociera do mnie to, co powinnam wiedzieć już od dawna jednak tak ciężko mi w to uwierzyć. Ty już o mnie zapomniałeś, ale ja o Tobie wciąż pamiętam.. / nomatter
|
|
|
|
Za każdym razem, gdy go widziała, nie wiedziała, co działo się z jej ciałem.
|
|
|
|
Mógłbyś mieć choć gram odwagi. Mógłbyś mi się wytłumaczyć z tego wszystkiego. Mógłbyś tak wiele.. / nomatter
|
|
|
|
Widziałam Cię. Moje serce znów zabiło jak oszalała a w głowie zaszumiało mi jakbym była pijana. Wiem, że i Ty mnie widziałeś. Miałam ochotę do Ciebie krzyknąć, ale się przed tym powstrzymałam. Miałam nadzieje, że to skłoni Cię do napisania i zapytania co u mnie. Teraz wiem jak bardzo się myliłam / nomatter
|
|
| nomatter dodał komentarz: |
22 kwietnia 2012 |
|
|
Muszę zapomnieć o Tobie. Wymazać z pamięci te wszystkie wspomnienia. Teraz zaczyna do mnie docierać jakim człowiekiem jesteś naprawdę. Zabawiłaś się moimi uczuciami. Było Ci miło? Mnie to bolało i boli. Boję się tylko jednego, tego, że jeśli jeszcze kiedyś do mnie napiszesz, w co dziś wątpię, to znów pobiegnę do Ciebie i otworzę swoje bezbronne serce właśnie dla Ciebie.. / nomatter
|
|
|
|
Moje serce pęka z rozpaczy i wpada w nieustającą arytmię. Moje oczy przybrały kolor czerwieni od nieustannie płynących z nich łez. Na ustach wypisały się rany od zaciskanej w bólu szczęki. Głos przechodząc przez krtań nieustannie rozrywa ją na nowo. Ręce ciągle drżą. Nogi są równocześnie ciężkie jak kamień i niestabilne jak domki z kart na wietrze a umysł nie pozwala mi myśleć o czym innym niż o TOBIE. Tak bardzo cierpię z tęsknoty.. / nomatter
|
|
| nomatter dodał komentarz: |
20 kwietnia 2012 |
|
|
Dodaj komentarz