 |
nikiiix3.moblo.pl
Mówili na niego lovel bo podobno był przystojny. Miał branie u kobiet w ich oczach był taki słodki. Na pewno nie był draniem a jak już to nieświadomym. Mówił że nie m
|
|
 |
|
Mówili na niego lovel, bo podobno był przystojny. Miał branie u kobiet, w ich oczach był taki słodki. Na pewno nie był draniem, a jak już to nieświadomym. Mówił, że nie ma zalet, często wydawał się skromny. Mimo, że miał wielki talent, umiał sprawiać pozory. Tak, że gdy poznawał pannę jej los był przesądzony. Stał i patrzył na nią z góry, trzymając jej włosy. Ubranie mieli na sobie mniej więcej do dwóch godzin.
|
|
|
|
stojąc przed Tobą, widząc Cię jak idziesz szkolnym korytarzem wciąż na sówa mi się pytanie ' dlaczego' ? w głowie mam setki myśli. wciąż przychodzi mi coś głupszego do głowy, inne wytłumaczenie do tej sytuacji którą stworzyłeś.. ciągle masz jakieś inne wyrzuty do mnie, nawet za to, że poszłam z koleżankami na pizze podczas, gdy Ty nie miałeś czasu się ze mną spotkać. najbardziej zabolało mnie to, że wtedy, gdy nie miałeś czasu się ze mną zobacz byłeś na kawie z tą wypacykowaną lalunią z naszej klasy.
|
|
|
|
nie chciałam być kolejną wytapetowaną lalą, za którą każdy facet leci. chciałam być porządną pewną siebie szanującą się dziewczyną, która wie czego chce. i Ty wszystko spieprzyłeś. za każdym razem kiedy Cię widziałam, czułam coś niesamowitego, czułam, że moje największe marzenie to nie jest już to kim chcę zostać w przyszłości tylko to, żebyś mnie pokochał, żebyś się jakoś dowiedział, że coś do Ciebie czuję i że nie jesteś dla mnie' tylko ' kolegą.
|
|
|
|
wciąż coś mnie zaskakiwało, lecz jednego dnia nie zapomnę chyba nigdy. to był piątek, tak jak dziś. na monitorze mojego komputera pokazała się chmurka z wiadomością od Ciebie. wtedy nagle przez parę sekund zdębiałam siedziałam bez ruchu i gapiłam się w kompa. nie mogłam uwierzyć, że napisałeś wciąż wydaje mi się to nierealne. ale jest to prawda, real. po tej długiej, lecz smukłej wiadomości spotkaliśmy się i od tej pory jesteśmy szczęśliwą parą, która za parę dni przetrwa razem ' rok '.
|
|
|
|
każdy ma do mnie co chwilę pretensje. ciągłe docinki. a ja mam już dość. pretensje za to, że 3 minuty później poszłam wyrzucić śmieci, za +3, że mogłabym się lepiej postarać. za najlepsze wyniki na teście - od nauczyciela z pretensjami, że na pewno ściągałam i że ma pisać jeszcze raz. pojebało was wszystkich?
|
|
|
|
tylko on potrafił mnie podnieść na duchu. nikt inny nie potrafił tak mnie wspierać w trudnych sytuacjach. teraz płaczę przez niego i chyba już nikt nie jest w stanie mnie pocieszyć. w końcu to była jego rola.
|
|
|
|
uwielbiam ten moment, w którym wracasz ze szkoly, kładziesz się na kanapie i przytulasz mnie mocno. nabierasz powietrza w płuca i mówisz - kocham Twój zapach, jest przesiąknięty moją miłością.
|
|
|
|
mam dość przepraszania za to, że popatrzyłam się na Twojego kumpla, że na dyskotece zatańczyłam z kimś innym, a nie z Tobą. kiedyś mi zależało bardziej, kiedyś Ty miałeś mnie gdzieś. teraz jest na odwrót. już mi nie zależy. mam dość ciągłych Twoich przeprosin i tłumaczenia się z każdego kroku
|
|
|
|
definicja fikcji ? Ty + ja.
|
|
|
|
obiecaj mi, że nigdy nie zapomnimy kim dla siebie jesteśmy, ile razem przeżyłyśmy i ile jeszcze przejdziemy
|
|
|
|
tak, chciałam żeby wrócił, rozwinął moją nić życia, uszył coś ładnego, oprawił. i owszem, wrócił, rozwinął, uszył, nawet oprawił. powiesił na ścianie i wbił gwoździe. znowu zaufałam.
|
|
|
|
Nie opiszę słowami i nie ujmę w paru wersach czegoś co jest bez granic i jak wiele ci zawdzięczam.
|
|
|
|
Dodaj komentarz