 |
niezapomnianachwila.moblo.pl
Nie potrafię ruszyć do przodu tak jak wy wszyscy i udawać że nic się nie stało.Każdy ma prawo do błędu. Wybacz mi. Nie wiedziałem co tracę. Nie wiedziałem że kocham Cię
|
|
 |
Nie potrafię ruszyć do przodu tak jak wy wszyscy i udawać, że nic się nie stało.Każdy ma prawo do błędu. Wybacz mi. Nie wiedziałem co tracę. Nie wiedziałem, że kocham Cię mocniej niż cokolwiek i kogokolwiek na świecie.
|
|
 |
Czy to dziwne, że masz pewność siebie zleżałej kanapki z dworcowego bufetu?
|
|
 |
Aż wreszcie doszło do tego, że nie chciała budzić się ze snów, które wydawały jej się bardziej rzeczywiste.
|
|
 |
Pokochała Go jak nikogo innego. Lecz On nie odwzajemnił uczucia. Kochał ją. Ale nie tak jak Ona. Nie do końca życia..i nie potrafiła, ot tak, odkochać się tylko dlatego, że już go nie było
|
|
 |
Kochała Go, a On po prostu ją zostawił. Samą bezradną. Myślała co mu powiedzieć, gdy Go zobaczy. Przeprosić, podziękować czy po prostu płakać... Wiedziała, że nigdy jej nie kochał. Chciałaby żeby było inaczej. Lecz co mogła zrobić? Nic. Marzyła by się obudzić i żeby było tak jak kiedyś. Kiedy byli razem
|
|
 |
Chciała poczuć znowu jak to jest po prostu żyć – zamiast snuć się niczym zombi i przyglądać się jak żyją inni.
Nigdy więcej nie zakłóciła żadnego przyjęcia. Zapraszana, przychodziła. Nagle zauważali, że jej nie ma. wychodziła, nie mówiąc nic nikomu, i wracała w największym pośpiechu, najczęściej taksówką, do domu, aby położyć się na swojej poduszcze i płakać w spokoju. Bo ona tak naprawdę chciała tylko pić i tęsknić. I umrzeć czasami chciała. Najlepiej na atak wspomnień."
|
|
 |
Chciała poczuć znowu jak to jest po prostu żyć – zamiast snuć się niczym zombi i przyglądać się jak żyją inni.
|
|
 |
Prawdziwe uczucia, prawdziwe emocje, prawdziwa miłość czyli prawdziwe życie. Prawdziwe życie które stało się teraz dla niej koszmarem."
|
|
 |
Nie potrafiła powstrzymać łez. Nie miała sił by je ukrywać, nie miała sił by się tym przejmować."
|
|
 |
Siedziała ściśnięta pomiędzy przeszłością i utraconą przyszłością i poczuła że się dusi. Nie powinna tam być."
|
|
 |
Nie pamiętała kiedy ostatni raz odczuwała prawdziwą radość i kiedy śmiała się serdecznie
|
|
 |
Jego postać notorycznie przewijała się w jej wspomnieniach jak trwale zapisana w pamięci rysa.'
|
|
|
|