|
nieteraz.moblo.pl
Wystarczy pięć minut żeby zabić mój optymizm.
|
|
|
Wystarczy pięć minut, żeby zabić mój optymizm.
|
|
|
Ból zaczyna się dopiero wtedy, kiedy boli nas calutkie serce i zdaje się nam, że zaraz przez to umrzemy i na dodatek nie możemy nikomu zdradzić naszego sekretu. Ból sprawia, że nie chcę nam się ruszyć ani ręką, ani nogą, ani awet przekręcić głowy na poduszce
|
|
|
Nie wierzę już w żadne cuda, zdałam sobie sprawę, że to najgorsze co człowiek może zrobić- wierzyć w coś co się nie ma prawa wydarzyć. Potem spada się tylko na tyłek a wszyscy ci, którym w życiu wychodzi, powiedzą: A nie mowiłem?
|
|
|
Ale jeżeli razem się czegoś nauczyli, to tego, że mądrość przychodzi wtedy, kiedy nie jest już nam do niczego przydatna.
|
|
|
chodź, spójrz na bałagan na moim biurku, na kurz w moim pokoju, na moje nieuporządkowane, nieuzupełnione notatki, na moje niepozaliczane sprawdziany, na mój okropny charakter pisma, na butelki po piwie i wypalone papierosy, na wszechogarniającą złośliwość i zrezygnowanie, na zostawianie wszystkiego na ostatnią chwilę...tak, dokładnie tak samo mam w głowie i sercu. codziennie. ale przynajmniej stwarzam pozory ułożonej dziewczynki.
|
|
|
Zasada jest prosta: nie wiem, nie rozumiem, nie znam się: nie otwieram mordy.
|
|
nieteraz dodał komentarz: |
9 czerwca 2011 |
|
Moja obecność na lekcjach matematyki ma funkcję jedynie dekoracyjną.
|
|
|
Mam siebie opisać? Hmm no to tak: 167cm żywej wredoty o czekoladowych oczach w których od czasu do czasu na Twój widok pojawiają się małe błyszczące kurwiki.
|
|
|
Bo moje zycie ma Twoje imię czy cos w tym stylu,rozumiesz nie?
|
|
|
Cóż za przepiękna chujnia w moim życiu!
|
|
|
wciąż za nim tęsknię. wciąż go wspominam. wciąż go pamiętam.
|
|
|
|