|
nibynic.moblo.pl
Zdecydowanie zaaplikowano mi zbyt dużą dawkę rzeczywistości.
|
|
|
Zdecydowanie zaaplikowano mi zbyt dużą dawkę rzeczywistości.
|
|
|
wierz w swojego scenarzystę.
uspokój się.
|
|
|
- Właściciele ładnych psów mają przesrane.
- Dlaczego?
- Ludzie zaczepiają ciągle. Mówią: „jaki śliczny pies”.
- Od razu bym ostrzegał, że gryzie. Rzuca się.
- A ja bym inaczej odstraszała.
- A jak?
- Powiedz mi, że mam ładnego psa.
- Dzień dobry. O! Jaki ładny piesek.
- A jaki dobry w łóżku.
|
|
|
W mowie pewnych ludzi słychać błędy ortograficzne.
|
|
|
Nadzy razem po kostki w wodzie i z głową w chmurach,
Wytrzymamy, przejdzie przez nas i tylko troche nas zmoczy i tylko troche go bedzie szkoda.
czekamy na kolejny przypływ.
|
|
|
Los czasem rozdziela bliskich sobie ludzi, żeby uświadomić im, ile dla siebie znaczą.
|
|
nibynic dodał komentarz: |
5 luty 2011 |
|
troszkę cyganicie, ale nic nie szkodzi. / niezastąpiona pani smutek.
|
|
|
Kiedyś niewątpliwie zmądrzeje, ale jeszcze nie pora na takie wybryki. / NOBEZKITU!
|
|
|
Taka jestem zazdrosna o ciebie,
O papieros, który palisz,
O gazetę, którą czytasz,
O twój głos, gdy się oddalisz,
O tych ludzi, których witasz...
Taka jestem zazdrosna o ciebie...
Nie, nie wzruszaj ramionami.
|
|
|
ciągle mamy ulgowe bilety.
podróżujemy między niebem a piekłem.
|
|
|
Wychodząc na powierzchnię, trzymali się za ręce. Ręka to fajna sprawa. Nie angażuje specjalnie osoby, która ją daje, a bardzo uspokaja tę, która ją otrzymuje.
|
|
|
|