 |
|
Cierpimy bo czujemy, że dajemy więcej niż otrzymujemy w zamian .
|
|
|
|
na niczym mi już nie zależy. nie potrafię już nawet się uśmiechnąć. wszystko co kiedyś było dla mnie ważne teraz straciło nawet najmniejsze znaczenie. nie mogę o nim zapomnieć. naprawdę chciałabym. i chciałabym zapomnieć o tym, że po prostu nie chce mi się żyć.
|
|
|
|
Mimo że te wspomnienia bolą, nie chciałabym ich zapomnieć. W jakiś sposób są miłe.
|
|
|
|
"Podobno z prawdziwej miłości nie można się wyleczyć...Bo w końcu jak można zapomnieć o kimś to był dla nas wszystkim? Zapomnieć kogoś, kogo się kochało to tak jak pamiętać kogoś, kogo nigdy nie było nam dane poznać...Niemożliwe..."
|
|
|
|
Wspomnienia bolą... Zabijają. Zabijają od środka, mimo że na zewnątrz wydajemy się normalni. Nikt nie wie, co przeżywamy wewnątrz. Nikt nie jest w stanie nam pomóc. Bo gdy tylko zostajemy sami to wszystko do nas wraca.
|
|
|
|
Najbardziej winię się za to, że pozwoliłam sobie na tą miłość.
|
|
|
|
nie wiesz jak zwijam się z bólu w nocy, gdy nie potrafię opanować łez.
nie wiesz jaka jestem gdy się na prawdę wkurwię. nie wiesz jakie chore myśli chodzą po mojej głowie.
nie masz pojęcia jaka jestem - więc nie wmawiaj mi , że mnie znasz po paru rozmowach.
|
|
|
|
dlaczego tak jest, że ludzie zakochują się bez wzajemności? a potem leczą się z tej chorej miłości do kogoś. próbują normalnie żyć, ale wcale im to nie wychodzi. udają przed wszystkimi, że jest ok, a tak naprawdę nie mogą już wytrzymać ciężaru tej toksycznej miłości. po co to wszystko? czy życie nie byłoby łatwiejsze bez takich problemów?
|
|
|
|
Czas nie leczy ran.
On tylko przyzwyczaja do bólu...
|
|
|
|
Czując twój zapach, wiedziałam jak pachnie miłość mojego życia.
Widząc ciebie widziałam zmaterializowane szczęście.
Czując dotyk twojej dłoni, czułam się bezpiecznie. Byłeś, jesteś i będziesz dla mnie wszystkim.
|
|
|
|
Wiedział ile wycierpiała i jak było jej ciężko.
Zdawał sobie sprawę co czuła gryząc z bólu ręce i wyjąc do pamiętnika,
w którym opisywała kolejne dni męczarni z tamtym mężczyzną.
Wiedział jak dużo poświęciła dla jego poprzednika i jak blisko była końca.
Wiedział- ale mimo to powtarzał jego błędy.
W końcu historia sprzed kilku lat wróciła do pamiętnika,
zmieniła się tylko data i imię głównego bohatera. Znowu umierała, za karę miłości.
|
|
|
|
wspomnienia uświadamiają mi jak
bardzo spieprzyłam rzeczywistość.
|
|
|
|
Dodaj komentarz