 |
milusia1923.moblo.pl
Rzuciłem dom i rodzinę poznałem egzotyczną dziewczynę. Piękna była to dziewczyna miała na imię heroina.
|
|
 |
|
Rzuciłem dom i rodzinę, poznałem egzotyczną dziewczynę. Piękna była to dziewczyna, miała na imię heroina.
|
|
|
|
Odejdź z mojej pamięci, dopiero wtedy będę wolna.
|
|
|
|
Nic o mnie nie wiesz. Nie wiesz tego, że codziennie w domu przechodzę piekło, o tym, że spadam na dno z każdym nowym dniem, przepłakaną nocą. Nie wiesz jak bardzo cierpię zaciągając się kolejnym szlugiem, nie wiesz dokąd dążę, nic nie wiesz o moich marzeniach, moich planach, moich znajomych których cenię ponad wszystko, nie wiesz jak było, jak jest. Nie wiesz ile znaczy uśmiech na mojej twarzy, tak rzadko sie uśmiecham.. Praktycznie nie wiesz nic, a mówisz że kochasz, dziwne prawda ?
|
|
|
|
Chodź ze mną, nie skrzywdzę Cię. Oddam Ci resztkę mojej miłości, wyduszę ostatnie soki z mojego połamanego serca, ale pokocham. Pokocham jak nigdy dotąd, tylko proszę bądź przy mnie. Każdy kolejny dzień bez Ciebie wyprowadza mnie z równowagi, każda kolejna minuta bez Twojego znaku życia prowokuje mnie do płaczu, przywiązałam się do Ciebie niesamowicie mocno, jak nigdy. Pokochałam Twoje wady i zalety, chociaż masz ich tak mało. Brakuje mi Twoich ramion, Twojego ciepła, tego jak mnie przytulasz, całujesz, dotykasz. Brakuje mi tego wszystkiego, tęsknie tak bardzo, że wariuje sama z sobą. Chciałabym usłyszeć szum otwieranych drzwi i ujrzeć Ciebie w nich, podbiec i uwiesić się na szyję, nie puściłabym Cię juz nigdy. Proszę bądź..
|
|
|
|
Cześć kochanie,dzisiaj znowu jest jeden z tych wieczorów, gdy sobie nie radzę, ale się staram. Znowu stoję przy otwartym na szerokość oknie, z kubkiem gorącej kawy, luźnym swetrze i wpatruję się w gwiazdy. Lubiłeś mnie taką,taką rozmarzoną, spokojną. Patrzę sobie w niebo, jest ciemne jak nigdy, ale mogę sobie płakać. Patrzeć w blask ulic, wsłuchiwać się w głuchą ciszę i pisk wiatru, szum falujących liści. Popatrz razem ze mną w niebo, żyjemy pod tym samym. Jesteś pół świata dalej, a ja tutaj. Ja wiem, że Ciebie dzisiaj nie ma, ale wierzę w to, że Ty będziesz, że już nie pozwolisz mi na łzy, że to Ty mnie uratujesz od pękającego co dnia, serca. Zbyt mało sił mam w sobie, by gonić sens, dziś. Mogłabym Ci powiedzieć, że jak to wszystko boli, ale..nie zrozumiesz. Szepcę do Ciebie dusząc rozpacz.Tonę w barwach nocy, wspomnieniach, tym wszystkim, wyrzucam z siebie łzy. Mogę płakać, nie widać moich łez, nie czekam na dzień, czekam na Ciebie, chcę tak zostać, bezczynnie, bezsilnie, smutna tak.
|
|
|
|
Nie widziałam Cię już od miesiąca. I nic. Jestem może bledsza, trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca, lecz widać można żyć bez powietrza.
|
|
|
|
i czując cię obok, opowiem o wszystkim, jak często się boję i czuję się nikim.
|
|
|
|
jesteś setki kilometrów ode mnie, a ja tęsknię coraz bardziej, może to dziwne, ale chciałabym byś był tylko dla mnie.
|
|
|
|
i trudno stało się, chociaż miało być inaczej, męczysz się rozpaczasz nie naprawisz tego płaczem przecież, wiem że boli i zabija z każdą chwilą, bo znów coś nie tak poszło, coś się skończyło
|
|
|
|
Przecież wszystko się zmienia i zabiera nam nadzieję. Mi nie zabierze czegoś co już dawno nie istnieje..
|
|
|
|
Masz dwa serca: swoje i moje, ja nie mam żadnego, a kocham za nas dwoje.
|
|
|
|
Ciałem w łóżku, myślami w Paryżu, a sercem przy Tobie.
|
|
|
|
Dodaj komentarz