 |
malaczarnadominis.moblo.pl
Dlaczego mam taki talent... Talent do psucia wszystkiego co piękne w moim życiu?
|
|
 |
|
Dlaczego mam taki talent... Talent do psucia wszystkiego co piękne w moim życiu?
|
|
|
|
Dzięki Tobie uśmiechałam się do ekranu telefonu w drodze na przystanek, do szkoły, do domu. a ludzie tak dziwnie się patrzyli, jakby uśmiech był czymś niecodziennym.
|
|
|
|
Godzinami szukała pretekstu by dopisać gwiazdkę przy dwukropku.
|
|
|
|
Jeżeli nie potrafisz zrozumieć mego milczenia nigdy nie zrozumiesz moich słów.
|
|
|
|
Zobaczysz jeszcze będzie tak, że twój telefon będzie tęsknić za Mną. Zobaczysz będzie jeszcze tak, że Ty zatęsknisz za Mną. Wtedy do Mnie napiszesz, że się myliłeś i chcesz być ze mną. A ja jak ta głupia idiotka przyjmę Cię w swe ramiona.
|
|
|
|
A każda z nas .. przynajmniej większość marzy o tym żeby obudzić się . ku boku twojego kochanego . Który właśnie cie przytula . A jak mówisz ze idziesz to on ci nie pozwala i pyta czemu `? nie ma potrzeby . A jak mówisz ze mu przeszkadzasz to on : ty nigdy mi nie przeszkadzasz ;*
|
|
|
|
*
bo jesteś typem chłopaka, który śmiałby się gdybym upadła, ale pomógł mi wstać i wyszeptał 'w porządku skarbie, wciąż cię kocham'.
|
|
|
|
Nienawidzisz mnie? Super ! Wiesz dlaczego tak jest? Bo jestem prawdziwa i nie pasuję do Twojego plastikowego świata.
|
|
|
|
- Buuuum !
-co to ?!
-To miłość wybuchła !
-Ale jak to ?! wybuchła ?!
- No normalnie ! Zakochałaś się !
- Ale ja !? w Kim ?!
- Spójrz przed siebie ...
|
|
|
|
Mieli bardzo prosty plan: być razem do końca życia. Plan, co do którego wszyscy z ich kręgu zgodziliby się, że jest jak najbardziej realny. Byli najlepszymi przyjaciółmi, kochankami i bratnimi duszami i wszyscy uważali, że bycie razem jest ich przeznaczeniem. Ale tak się złożyło, że pewnego dnia przeznaczenie bezdusznie zmieniło zdanie.
|
|
|
|
Rozstanie boli tak bardzo dlatego, że nasze dusze stanowią jedno. Może zawsze tak było i może na zawsze tak pozostanie. Może przed tym wcieleniem żyliśmy po tysiąc razy i w każdym życiu siebie odnajdowaliśmy. I może za każdym razem z tego samego powodu nas rozdzielano. Co oznaczałoby, że dzisiejsze pożegnanie równa się pożegnaniu sprzed dziesięciu tysięcy lat i stanowi preludium przyszłego pożegnania.
|
|
|
|
Ale brutalna i przedłużająca się rozłąka pomogła im upewnić się, że nie potrafią żyć z dala od siebie, i wobec tej prawdy, która nagle wyszła na jaw, dżuma była drobnostką.
|
|
|
|
Dodaj komentarz