 |
madzialena2706.moblo.pl
Now I feel I am on my road Now I feel I can change the world You're never die And you're all my life I say you're never die In my heart your still alive .
|
|
 |
|
Now I feel I am on my road
Now I feel I can change the world
You're never die
And you're all my life
I say you're never die
In my heart your still alive .
|
|
|
|
I ta ciągła chwila zastanowienia , zagadać czy nie . Mam ogromną ochotę na rozmowę z tobą, ale nie potrafię się do tego przysunąć . Zbyt mocno mnie to boli. Potraktowałeś mnie jak swój własny eksponat, jak dulcyneę bez uczuć. .:(
|
|
|
|
nadeszła wiosna, cały świat wypełniony jest chorą czułością. wszyscy wierzą w miłość do grobowej deski, a mają po kilkanaście lat i tyle życia przed sobą. po kilku dniach, tygodniach, miesiącach zostają samotni. niektórzy płaczą, nie dają sobie rady, a nawet popełniają samobójstwo, inni zaś szukają kogoś innego lub czekają do następnej wiosny, by odnaleźć szczęście.
|
|
|
|
jeszcze nie tak całkiem dawno odliczałam dni do wakacji, wtedy byłeś mój, wiedziałam, że najpiękniejsze dni całego roku spędzimy razem. teraz nienawidzę lata, a uwielbiam zimę, bo w zimowe popołudnia i wieczory byłam twoja, ale równocześnie nie musiałam dzielić się Tobą.
|
|
|
|
jestem jedyną osobą w Polsce, która nie pragnie tych wakacji. ja ich nie chcę, nienawidzę ich, chociaż nawet nie przyszły.
|
|
|
|
zatrzymaj mnie nie daj mi odejść. _ .teraz podchodzę do tych slow z pewnym dystansem..
|
|
|
|
przechodził codziennie w szkole obok, ani razu nie zapytał jak czuję się po rozstaniu i czy chociaż troszkę tęsknię za nim mimo tego, że obiecywaliśmy sobie zostać przyjaciółmi czy choćby znajomymi.
|
|
|
|
pytasz mnie, czy jest piękny. daleko mu do ideału. jest za chudy, nie ma nieskazitelnej cery. ale te oczy, usta, ten nosek. gdybyś spojrzała w jego niebieskie patrzałki, zakochałabyś się, od razu, bez opamiętania, jak ja.
|
|
|
|
Jak Ty o nim zapomnisz, nie będziesz zwracać na niego uwagi, nie będziesz o nim myślała i płakała to wtedy on Cię pokocha, on będzie się Tobą interesował, on będzie cały czas o Tobie myślał i się dołował. Więc zapomnij. Zniszcz go.!// Paulinka.!;*
|
|
|
|
Po pierwszym spotkaniu i kilkugodzinnej rozmowie kumpel podzielił mnie na dwie osoby: pierwsza ja , niby uśmiechnięta, a jednak na dystans. Pewna siebie, momentami w tej pewności irytująca. Kobieta sukcesu, zorganizowana, wyrachowana, która do celu idzie jak czołg. Druga ja jest wrażliwa, wszystko ją dotyka . I komentarze na temat jej wyglądu, i jak ktoś źle zrozumie jej intencje . Krucha jak filiżanka Rosenthala, które kiedyś zbierała pasjami, ukrywająca emocje . Ze strachu zamknięta, mimo wszystko optymistka. Wiem , że optymizm mam po tacie. Kiedyś , któregoś dnia obudziłam się w nowej życiowej rzeczywistości, miałam irracjonalną wiarę, że za rogiem jest lepsze .
|
|
|
|
- nie chcę do liceum, nie i już! - dlaczego? - przyjaciółka zaniepokoiła się, pomyślała, iż może wybiorę inną szkołę. - znowu codziennie, co przerwę, będę widywała Jego, nie zniosę świdrowania przez te niebieskie tęczówki. - zapomnij, zapomnij. - nie potrafię, pierwszej miłości nie zapomina się, nigdy. zobaczysz gdy zakochasz się na śmierć i życie./ sierpień 2010.;/
|
|
|
|
na spotkanie poszłam jak na rzeź. obojętność w Twoich niebieskich tęczówkach była przerażająca, ale nie rozpłakałam się. moja psychika jest silna, silniejsza niż myślałam. uśmiechałeś się, trochę ironicznie. nie, nie wyznałam Ci miłości, nie padłam na kolana, nie błagałam. chyba dojrzałam, czułam, iż nie ma to najmniejszego sensu, a my jesteśmy sobie obcy, to irracjonalne po tak długich godzinach spędzonych razem. nieważne. zaczynam nowe, lepsze życie - pełne dystansu do siebie, innych, a co najważniejsze miłości.
|
|
|
|
Dodaj komentarz