 |
lunati.moblo.pl
Zmęczona życiem choć jestem młoda przeliczam miniony czas. Zamiast modlitwy przeliczam doby które jak pociąg poczęły gnać. Ile to jeszcze jest do zrobienia ile rado
|
|
 |
|
Zmęczona życiem choć jestem młoda, przeliczam miniony czas. Zamiast modlitwy przeliczam doby, które jak pociąg poczęły gnać. Ile to jeszcze jest do zrobienia, ile radosnych mam przeżyć chwil. A może szczęścia na świecie nie ma, może już długo żyć nie będę. Przeżyłam w życiu nie jedną klęskę, przeżyłam miłość, smutek i ból. Przeżyłam dobroć, szczerość i zemstę, piękność przyrody, lasów i pól. Wiele dobrego w swym życiu dałam, tyle na ile starczyło mi sił. Lecz mimo wszystko szczęścia nie znałam. Bo los okrutny coś dla mnie był zły. Może to tylko są złe wspomnienia, wspomnienia staruch niedobrych lat. Może po klęsce życie się odmienia i to niedobre uchodzi w świat?
|
|
|
|
Ten, kto potrafi poskromić swoje serce, potrafi podbić cały świat.
|
|
|
|
Wszystko w swoim czasie, wszystko w swoim miejscu...
|
|
|
|
ostatnio zaczęłam uświadamiać sobie, że moje życie jest jakieś powierzchowne. Zamiast żyć , prześlizguję się obok tego, co istotne. Nie wiem, co jest istotne, bo nie mam czasu, by się temu przyjrzeć, dotknąć, dopasować do siebie. Ciągle jestem w biegu. Mój świat to jedna wielka karuzela i od jazdy na niej szumi mi już w uszach i robi mi się niedobrze.
|
|
|
|
Tak wiele prób, zawiłych dróg, żeby zrozumieć co jest ważne.
|
|
|
|
...są w życiu chwile, w których trzeba podjąć ryzyko i dać się ponieść szaleństwu...:-)
|
|
|
|
Pójdę tam gdzie nie będzie bloków, tam gdzie nie będzie ulić i tam gdzie nie będzie miasta, władz tam gdzie nie będzie Policji . Tam gdzie kazdy nowy dzień będzie energie dawał mi, pójdę tam gdzie każdy zyję w harmoni !
|
|
|
|
To nie tak, że nie boję się ludzi. Boję się. Boję się ich reakcji. Ich słów. Tylko staram się o tym nie myśleć. Idąc w obce miejsce nie idę z przekonaniem "oni mnie wyśmieją", nie stwarzam sobie sztucznej bariery, która odgradzałaby mnie od świata.
|
|
|
|
Im bardziej pragnęłam sie uśmiechnąć, tym więcej łez spływało mi po policzkach. Tępy wzrok i puste oczy, które według nich już nie widzą, dla mnie były jak pożegnanie, które odebrało ciężar sercu. Całym ciałem chciałam sie usmiechać, a całą duszą płakałam. I kiedy znów to ujrzałam, wróciło. Pomyłka wielka, nie przysłoniło mi to nieba, co to to nie. Ale pozwoliło znowu rozpaść na kawałeczki. Zauważam, że coraz częściej mi sie to zdarza. Nienawidze, jawnie - prawnie - normalnie. I hate this!
|
|
|
|
Ślepy los który targa nami do nikąd.
|
|
|
|
Bo ona lubi usiąść na swoim parapecie wsadzić słuchawki w uszy i patrzeć w gwiazdy lubi wtedy płakać i wspominać wszystko, co dobre i złe. Bo w życiu piękne są tylko chwile. Bo ona nigdy nie zapomni tego, za czym tęskni...
|
|
|
|
Dodaj komentarz