 |
|
`kochamy, tracimy, pragniemy, żałujemy, wracamy, tęsknimy, zakochujemy, nienawidzimy, lubimy, przyzwyczajamy, spożywamy, spóźniamy, wydalamy, piszemy, gramy, myślimy, umieramy, nadużywamy, palimy, pijemy, uzależniamy, upajamy, radujemy, smucimy, śmiejemy, płaczemy, rozpaczamy, uczymy, śpiewamy, myjemy, biegamy, jeździmy, tańczymy, mokniemy, opalamy, znosimy niewygody, zarabiamy, bankrutujemy, machamy, dotykamy, przytulamy, całujemy, krzywdzimy, naprawiamy, niszczymy, nucimy, gotujemy, znęcamy, rozmawiamy, krzyczymy, smsujemy, dzwonimy, wylegujemy się, śpimy, kradniemy, oddajemy, nie zgadzamy, sprzeciwiamy, dyskutujemy, śnimy, przebywamy, wychodzimy, zamykamy, znikamy.`
|
|
|
|
`byłam w największym błędzie myśląc, że się udoporniłam na ten cały shit krążący dookoła od długiego czasu. nie wiem czy to ludzka głupota, czy brak świadomości. jak można zachowywać się tak, tak ... prymitywnie. zapiekło mnie. znów, od nowa. z tą samą siłą. czuję, ze jeśli dalej tak pójdzie to wstanę pewnego dnia i patrząc w lustro sama sobie prz_jebie ze złości. ehe, dawno nie było we mnie tyle nienawiści.`
|
|
|
|
`To, czego najbardziej chciała w tym momencie, dniu, miesiącu? Zapomnieć Go. Raz na zawsze. Wymazać go z pamięci, zresetować swój mózg by wszystkie wspomnienia związane z Nim opuściły ją. Owszem starała się i nadal się stara nie myśleć o Nim w kółko. Już usunęła ze swojego komputera wszystkie zdjęcia z Nim. Spaliła również te, które zawsze nosiła przy sobie. Dało jej to ulgę tylko na moment, ale wspomnienia o Nim powróciły ze zdwojoną siłą. Zasiedlił się w jej głowie jak zły chochlik. To On był jedyną przyczyną jej częstych wybuchów płaczów. Już próbowała go zapomnieć. Raz prawie się udało, ale niestety powróciło. Jak bumerang. Jak cholerny bumerang! Dobrze wie, że to nie ma i nigdy sensu nie miało. Po co się oszukuje? Ależ nie, nie oszukuje się. To jest silniejsze od niej samej, wspomnienia o Nim są silniejsze od niej? I nie jest w stanie już nic zrobić, i nie jest w stanie całkowicie przestać Go kochać, mimo, że tak bardzo go nienawidzi.`
|
|
|
|
`na ogół przyjaciele lubią Cię i cenią, raduje ich czasem Twoja obecność i serce Twe łudzi się, że bez Ciebie obejść by się nie mogli. gdybyś jednak oddalił się, gdybyś ich opuścił, czyżby odczuli brak i czyby go czuli długo ? czy strata ta zaważyłaby na ich losie ? tak znikomym jest człowiek, że nawet tu, gdzie posiada zupełną pewność swego istnienia, nawet tu, gdzie obecność jego oddziałuje niezaprzeczalnie na drugich, nawet pamięć, w duszy swych bliskich, nawet tutaj, trwać może jenynie bardzo, bardzo krótko i bardzo, bardzo rychło musi się zamglić i rozpaść w nicość...`
|
|
|
|
`za każdym razem, gdy wydaje mi sie, że chociaż trochę zaczynam mieć pewne rzeczy w dupie, wszystko musi mi sie r o z p i e r d o l i ć w drobny mak i utwierdzić mnie w przekonaniu, że jednak nie. że nadal cierpię z tych samych powodów.`
|
|
|
|
`nigdzie nie jesteśmy bardziej samotni, niż leżąc w łóżku z naszymi tajemnicami i wewnętrznym głosem, którym żegnamy lub przeklinamy mijający dzień.`
|
|
|
|
`czasem naprawde lepiej jest być zimną suką bez uczuć i mieć 'wyjeb_ne' na wszystko. chciałabym, czasem. jednak nie umiem, po prostu nie umiem. przejmuje się każdym słowem, nawet jeśli po nim słyszę głośne 'to był żart'. staram się skupić na teraźniejszości. na tym, że od dawna nie śmiałam się tyle co przez ostatnich kilka tygodni. że dawniej obcy mi ludzie, stali się dla mnie najważniejsi. każdego dnia łapie się na tym, aby pamiętać, że to co jest teraz, każdy oddech w danym momencie, mrugnięcie okiem, głupkowaty uśmiech kiedyś nie będzie miał żadnego znaczenia. podobno nie można żyć wspomnieniami, ale nie można żyć bez nich. bo kim bylibyśmy nie posiadając ich wcale? pustą kartą. jednak czasami się marzy, aby część z tego zmazać, niektóre wspomnienia, które często spędzają sen z powiek. te wydarzenia, po których już nie jesteś taki sam, mimo że starasz się z całego serca. tak, właśnie zamknęłam kolejny etap swojego życia.`
|
|
|
|
`każdy z dni, wydaje się być taki sam. tak samo pusty. każdy z nich, witam tak samo. ze łzami w oczach i rozczarowaniem w podświadomości.`
|
|
|
|
`Z czasem człowiek przyzwyczaja się do bólu,
uodparnia się od ciosów, które zadaje mu życie.
Z czasem miłość przestaje mieć znaczenie,
a człowiek żyje tylko dla tego,
że nie ma wystarczająco dużo odwagi, aby umrzeć.
Z czasem przyjaciele odchodzą,
I to waśnie wtedy człowiek zdaje sobie sprawę, że żył tylko dla nich. `
|
|
|
|
`otwieram okno mojego pokoju na oścież nie zważając na deszcz. siadam na parapecie, zachłystując się chłodnym powietrzem. wpatruję się w księżyc, który jest równie beznamiętny jak Twoje źrenice na mój widok.`
|
|
|
|
`pierwszy raz tak mocno uparłam się, żeby moja przeszłość nie stała się nigdy więcej teraźniejszością. weź sobie to swoje małe życie i udław się nim. jeśli masz ochotę, możesz się nim trochę pobawić, ale zabierz je z moich oczu raz na zawsze. nie chce do jasnej cholery wiedzieć, co zawsze robisz i gdzie jesteś. musisz się ze swoim życiem obnosić bardziej niż inni, a ja tego nie chce. Ty o tym nie pamiętasz. straciłaś w moich oczach wszystko.`
|
|
|
|
`Wloze sluchawki w uszy, wlacze piosenke, ta wolna i smutna, bede jej sluchac w kólko.
Pójde przed siebie i nie bede sie zatrzymywac, az dojde do miejsca,
które wyda mi sie odpowiednie, aby podzielic sie z nim moimi lzami.`
|
|
|
|
Dodaj komentarz