 |
lickmysneakers.moblo.pl
jesteś skurwysynem? śmiało zapewne Cię pokocham. w końcu starannie dobieram ludzi którzy mnie ranią. destino
|
|
 |
|
jesteś skurwysynem? śmiało, zapewne Cię pokocham. w końcu starannie dobieram ludzi, którzy mnie ranią. / destino
|
|
|
|
Nienawidzę go, ale coś każe mi z nim rozmawiać. Niby nie chcę, żeby do mnie pisał, ale z drugiej strony, nie mam nic przeciwko. Nie chce mieć z nim nic wspólnego, ale nie stronię od rozmów z nim. Tak, wiem, jestem dziwna. /pierdolisz.
|
|
|
|
ej chodź ! weź ze mną ślub w Las Vegas . ubierzemy niebieskie jeansy . będziemy się kochać w przebieralni w Dolce Gabbana .
|
|
|
|
i nawet jak będę miała rację, to i tak nikt mi jej nie przyzna . zawsze to ja będę postępowała źle, bo przecież jestem taka samolubna i patrzę tylko na siebie .
|
|
|
|
Kiedy już się komuś podobamy, nawet z wzajemnością, to zawsze pojawia się jakaś przeszkoda .
|
|
|
|
Mam ochotę przytulic się do Ciebie jak małe dziecko i udawać, ze po prostu się przykleiłam jak truskawkowa orbitka .
|
|
|
|
Czar prysł. Pakuj uczucia i spierdalaj.
|
|
|
|
Coraz częściej gdy staję przed lustrem widzę dziewczynę, której chciałabym po prostu kazać spierdalać. Nie podoba mi się to jak wygląda. Wkurza mnie niekontrolowanym, ciągłym poprawianiem grzywki, koszmarnym charakterem i brakiem jakiegokolwiek wyczucia. Nie cierpię jej i tego że nie potrafię jej zmienić.
|
|
|
|
może jestem niepoprawna. szurnięta bądź detalicznie odchylam się od pozostałych dziewczyn. ale nie marzę o wieczornych spacerach po plaży. o moczeniu swoich stóp w złotym piasku i patrząc na rozbijające się o brzeg spienione fale, wyznawanie sobie miłości. marzę realnie. pragnę porannej kawy w pośpiechu. krótkich i treściwych sms'ach od czasu do czasu. i pocałunkach. nie pod rozgwieżdżonym niebem w czasie deszczu. wystarczyły by mi te na szkolnym korytarzu podczas przerwy.
|
|
|
|
jak narkomanka na głodzie. tak właśnie się czułam, gdy był obok, a ja nie mogłam go nawet dotknąć. tak blisko, a jednak tak daleko. na wyciągnięcie ręki, jednak oddzielony grubym, niewidzialnym murem. nie wiedział, że bez niego schnę. nie słyszał jak przez niego płaczę. nie zdawał sobie sprawy. dostrzegał tylko szeroki uśmiech na moich ustach, za każdym razem gdy go mijałam. nie zwracał uwagi na nic więcej. przyjął do wiadomości że jestem szczęśliwa i sobie radzę. zapomniał o najważniejszym. o oczach. one nigdy nie kłamią. również i ja nie potrafiłam nimi się uśmiechać. pełne bólu i napływających łez, stały się niezauważalne, dla tego, kto widzieć po prostu nie chciał . / nieswiadomosc
|
|
|
|
Ona uśmiechem. On wiatrem w jej głowie.
|
|
|
|
prawie nie istnieję. i równie prawie cię nie kocham.
|
|
|
|
Dodaj komentarz