|
kisielq69.moblo.pl
Niektórzy stawali na głowie by mnie uszczęśliwić i im się nie udawało. Ty wystarczy że na mnie spojrzysz jestem najszczęśliwsza na świecie.
|
|
|
Niektórzy stawali na głowie by mnie uszczęśliwić i im się nie udawało. Ty wystarczy, że na mnie spojrzysz, jestem najszczęśliwsza na świecie.
|
|
|
Usiadłam na parapecie otulona ręcznikiem marzeń, trzymając w ręku kubek gorących wspomnień, puściłam resztki tęsknoty wraz z dymem papierosa.
|
|
|
Patrzył na Nią z fascynacją, pochłaniając spojrzeniem każdy ruch i każdy gest. Usmiechał się, gdy przelotnie mierzyła go wzrokiem.
|
|
|
Jego pytania były osobiste, ale nie wścibskie ani niegrzeczne. Zmuszały do refleksji, kazały jej sie dobrze zastanowić nad odpowiedziami, choć dotyczyły przecież jej uczuć, poglądów. Miała wrażenie, jakby spoglądała na siebie w nowym lustrze, które ukazało jej wcześniej przeoczone rysy.
|
|
|
Smakuję życie. Nieustannie szukam czegoś, czego nigdy nie znajdę. Lekceważę czas. Beztrosko spędzam dzisiaj. Niecierpliwie czekam jutra.
|
|
|
Boisz się, że kiedyś będziesz biło nad urodzinowym tortem tragicznie pełnym świeczek i pomyślisz, że twój czas minął, a ty nic nie przeżyłaś? Żadnej prawdziwej arytmii, żadnej romantycznej długotrwałej tachykardii albo chociaż migotania przedsionków? Tego się lękasz, Serce? A może ograniczenie się do bicia tylko dla jednego mężczyzny budzi w tobie lęk przed zmarnowaną szansą?.
|
|
|
Pokazał jej swoją ciemną stronę,
ale ona nie jest osobą, która boi się ciemności.
|
|
|
Rzeczy Niemożliwe załatwiam od razu,
Cuda zajmują mi trochę czasu.
|
|
|
Przez chwilę słuchała jak mówił coś na temat, o którym nie miała pojęcia, aż w końcu nie wytrzymała i zatkała mu usta pocałunkiem. Zakochała się w momencie, gdy go odwzajemnił.
|
|
|
Odkryłam wspaniałą muzykę. Nie jakiś tam rock, jazz czy soul. Przykładam ucho do jego serca i słucham. Nigdy nie słyszałam piękniejszej melodii.
|
|
|
Ciężko o tym mówić, ale jedną z rzeczy, których trzeba się nauczyć, jest patrzenie faktom prosto w oczy. Niekoniecznie bez mrugania.
|
|
|
Jak bardzo trzeba być zranionym, jak wielką nosić w sobie pustkę, żeby zapragnąć zapełnić ją inną pustką. I wierzyć, że to się może udać
|
|
|
|