 |
kinia10107.moblo.pl
Kolejna rozmowa po której w oczach mam łzy. Przestałam już liczyć który to raz mnie zranił ale wiem że za każdym razem boli mocniej a mnie w tym wszystkim coraz mn
|
|
 |
|
Kolejna rozmowa, po której w oczach mam łzy. Przestałam już liczyć, który to raz mnie zranił, ale wiem, że za każdym razem boli mocniej, a mnie w tym wszystkim coraz mniej./esperer
|
|
|
|
Mam dość kłamstw. Mam dość unikania siebie nawzajem w chwilach, kiedy on zjebie. Nie chcę już płakać nocami, a rano budzić się z opuchniętymi od łez oczami. Wygoję te pozagryzane do krwi wargi i już do tego nie wrócę. Wewnętrzne rany też się jakoś zabliźnią. Nie mam już siły na bycie silną, na tłumienie w sobie tego całego smutku. Nie masz prawa zepsuć mi już żadnego dnia. Nie mam siły znosić Ciebie. Mam dosyć tego związku./esperer
|
|
|
|
Mój związek, moja sprawa. Chuj komu do tego czy dobrze zrobiłam dając mu drugą szansę. Ja kocham jego, on kocha mnie i nikt nie ma prawa się na ten temat wypowiadać. Tyle. /esperer
|
|
|
|
To były wieczory , wieczory pełne alkoholu , marihuany i narkotyków. To były noce , noce przepełnione seksem , melanżami i nieustającą chochlą. To były poranki gdy budziłeś się nie wiadomo gdzie , nie wiadomo obok kogo , kompletnie nie wiedząc jak się tam znalazłeś. To były popołudnia gdy jakimś cudem wreszcie udawało Ci się dotrzeć do domu i musiałeś w końcu spojrzeć w lustro. To było życie , niekoniecznie legalne , niekoniecznie dobre , ale jednak życie , twoje własne. Nie zapomnisz o tym , nie wymażesz tego z pamięci , to nie jest takie łatwe.
|
|
|
|
Oboje popełniamy błędy. Ja jego staram się wybaczyć, on moje wypomina i wykorzystuję za każdym razem, gdy znowu coś spierdoli./esperer
|
|
|
|
Sprawmy by teraz, każdy poranek wyglądał tak jak od zawsze marzyliśmy. Każdego ranka, kiedy słońce będzie wchodziło a mgła będzie unosiła się nad ulicami, ubrana w twoją szarą bluzę, wspólnie będziemy wychodzić na taras paląc papierosy i popijając kawy. / j.
|
|
|
|
W miłości nie chodzi o kilometry, wiek czy choćby płeć, to tylko bariery,wystawiające nas na próbę, bo w miłość najważniejsze jest uczucie i bezgraniczne zaufanie do siebie nawzajem. / monrooe.
|
|
|
|
w chwili, gdy zabrakło mi Jego obecności, zrozumiałam jak wielką rolę w moim życiu odgrywała miłość. [ yezoo ]
|
|
|
|
Sama w domu, więc miejmy nadzieje że sąsiedzi lubią słuchać rap'u.
|
|
|
|
no tak, bawię się Tobą. przyznaję, to żadna tajemnica. i co ? i jest mi z tym zajebiście.
|
|
|
|
Twoje usta, kształt ich, układ warg, uśmiech. Wielkość źrenic, kolor tęczówek, szybkość opadania powieki, długość rzęs, paraliżujące spojrzenie, oczy. Policzek, zarys kości policzkowych tak wyraźny, delikatny zarost, ten cudowny rumieniec dodający Ci uroku, Twoja twarz i mimika. Twoja klatka piersiowa, aksamitna skóra, ciało przesiąknięte perfumami, które tak idealnie koją moje zmysły. Zarysowane mięśnie brzucha, dostęp do Twojego serca, silne ramiona, mocny uścisk, moje miejsca niezaprzeczalnego bezpieczeństwa. Odruchowe przygryzanie wargi i puszczanie oczka, chęć pokusy i wymuszenia zbliżenia moich ust do Twoich warg. Twój głos, sposób wymawiania słów, układ wyrazów w zdaniach, prostota i mętlik, wypowiedzenia odrzucające lęki. Sposób poruszania, ten pewny krok, głowa wysoko w górze w parze z zaciśniętą pięścią. Twoje nerwowe plątanie słów, przyspieszone wypowiedzi i nadzwyczajna gestykulacja, udowadnianie swoich racji, stłumiony krzyk, szept. Cały Ty, mężczyzna tak nieosiągalny.
|
|
|
|
Błądzę wzrokiem po ciemnych ścianach nieznanego mi do dziś pokoju, zza firany przebija się przymrużony blask księżyca w cieniu którego maluje się obraz gałęzi drzewa pustego z powodu braku liści, jego nagość. Głowę nieruchomo trzymam w jednej pozycji od kilku minut wszczepiając wzrok na wspomniane uprzednio ciemne kreski drzewa. On, siedzi nieopodal mnie niemalże podobnie, z tą różnicą, że On zaciska pięści i usilnie przymyka powieki, jest bezsilny, czuję to. Opanował oddech, ja bicie serca. Jesteśmy tak blisko siebie, a dzieli nas ta niewidoczna granica, przeraźliwa cisza budująca strach i mój wewnętrzny krzyk duszy. Jego głębszy wdech i westchnięcie. Moment, w którym odczuwam paraliż myśli z krzyżującymi się uczuciami, drżenie rąk, powiek - one nadchodzą, słone krople, błagam nie dziś, nie teraz. Powstrzymuję cisnące się do oczu łzy i próbuję wyszeptać to jak bardzo Go kocham, lecz zwyczajnie brak mi sił, blokuje mnie niepewność Jego myśli i tego co czuje, czy czuje cokolwiek.
|
|
|
|
Dodaj komentarz