 |
karmelowa1616.moblo.pl
Człowiek jest przekonany że wszystko może zrozumieć ale nie jest w stanie znieść najmniejszej krytyki na temat swojej niewiedzy i niedoskonałości.
|
|
 |
|
Człowiek jest przekonany, że wszystko może zrozumieć, ale nie jest w stanie znieść najmniejszej krytyki na temat swojej niewiedzy i niedoskonałości.
|
|
|
|
Irytacja zmusza nas do działania.
|
|
|
|
Zawsze przebaczaj swoim wrogom - nic ich tak nie zirytuje.
|
|
|
|
Kiedy milczysz i nie zwracasz na siebie uwagi, nikt o Tobie nie mówi.
Ale kiedy się wyróżniasz... Albo Cię lubią albo śmieją się z Ciebie, kpią.
To oczywiste, że towarzyszą temu jeszcze inne uczucia: irytacja, pożałowanie, zazdrość, zrozumienie, gniew, antypatia czy choćby zwątpienie.
Kształtowanie siebie jest czasem trudne i bolesne, a oryginalność jest cechą wartościowego człowieka.
|
|
|
|
- jak teraz wygląda twoje życie? - zapytał ją mimo, że doskonale znał odpowiedź
- kieliszek wódki, papieros, wódka, papieros...
- aha. niezdrowo trochę. - odpowiedział jej z obojętnością w głosie.
- liczyłam na jakiś wykład a ty po prostu stwierdzasz, że to nie do końca zdrowe!? – jej głos przesycony był irytacja
|
|
|
|
-Mamusiu, a czy Ty wierzysz w czary?
-Chciałabym żeby istniały. Wtedy Wypowiedziałabym jedno zaklęcie
-Jakie?
-Takie, synku, które sprawiłoby, że wiecznie miałbyś 4 latka.
-Dlaczego?
-Dlatego abyś żył w przekonaniu, że świat jest tylko kolejną grą planszową, w którą można z przyjemnością zagrac z kolegami z podwórka.
|
|
|
|
Po przekroczeniu cierpliwości, następuje irytacja, kiedy minie irytacja, następuje obojętność.
|
|
|
|
Dziś lekarz uświadomił mnie, że to nie serce mnie bolało, był to ból nerwowy, to nie łzy, ale łzawienie, nie odrętwienie, ale stres.
Skoro w ten sposób wyrażam irytacje,to jak okazuję emocje?
|
|
|
|
Życie nie jest romansem, przedstawieniem w teatrze czy działalnością - lecz trudną sytuacją.
|
|
|
|
Życie coraz bardziej przypomina mi teatr, gdzie każdy wystawia swój własny monodram dla wszystkich innych.
Tylko nie wszyscy pamiętają, że w teatrze nie odwraca się tyłkiem do publiczności.
|
|
|
|
Teatr - to aktywna refleksja człowieka nad samym sobą.
|
|
|
|
Widzisz dziewczynkę w różowej sukience z prawej strony? Tak, tę blondynkę. Spędziła długie dnie i noce, czekając na wyniki badań. Dostrzegłeś wzrok tamtej kobiety przy stoliku? Tak, w tej szmaragdowej tunice. Modliła się do Boga, by jej mąż przeżył ciężką operację. Popatrz na tego mężczyznę przy oknie. Przez niekończące się 13 minut, trzymał za rękę swoją żonę, której przedwcześnie odeszły wody. Spostrzegłeś trójkę rodzeństwa, którzy pusto wpatrują się w drzwi? Oni ze strachem oczekiwali na telefon, który powiedziałby im, że ich rodzice zginęli w wypadku autokarowym.
Wiesz co ich wszystkich łączy? Niepewność, która wraz z krwiobiegiem ogarnia całe ciało człowieka. Ten brak wiedzy, brak pewności, że wszystko będzie dobrze...
|
|
|
|
Dodaj komentarz