 |
julsonik.moblo.pl
wolałam kłamać że jesteś mi obojętny. bo ludzie na których nam zależy odchodzą najszybciej.
|
|
 |
|
wolałam kłamać, że jesteś mi obojętny. bo ludzie na których nam zależy, odchodzą najszybciej.
|
|
|
|
Bo widzisz, my nie mamy nawet wspólnych zdjęć, nic nie mamy wspólnego. Nawet wspomnienia mam sama, bo Tobie były zbędne.
|
|
|
|
Dziś jest mi smutno , bo wiem, że już nigdy nie zobaczę jego źrenic wpatrzonych w moje . Czasami mi go brakuje , tak po prostu .
|
|
|
|
Gdy smutek kaleczy zmysły
oczy łazwią samotnością
jestem rozbita jak porcelanowy słonik
Brak wiary
pogrzebana przeszłość
miłość na dnie pustej flaszki
Cmentarz uczuć
pochowana żywcem w trumnie wspomnień
|
|
|
|
To boli kiedyś blisko, teraz sobie obcy ludzie i trudno tak musiało być, nie mam złudzeń, nie mam pretensji, nie czuję nienawiści, wszystkiego najlepszego, obcy jest mi smak zawiści, mszczą się słabi, nawiedzeni chcą Cie zbawić, czasami duma nie pozwala spraw naprawić, cóz czasem granice ktoś przekracza, a w życiu? ..Nie ma powrotów, czas przecież nigdy nie zawraca.
|
|
|
|
` było fajnie, ale już się skończyło
umówmy się, że co było, to było
zróbmy tak, żeby wspominać to dobrze `
|
|
|
|
obiecałeś że pokażesz czym jest miłość-pokazałeś.
i odszedłeś.
pokazując czym jest złamane serce.
|
|
|
|
` Czuje jak uczucie do Ciebie gnije we mnie.
Bardzo wolno proces ten zachodzi w zakamarkach mego serca.
Jeszcze tylko resztki wspomnień zaprzątają myśli moje.
Już tylko pragnę zapomnieć o Tobie, już czas. `
|
|
|
|
Zaufałam Ci tylko dlatego, bo obiecałeś mi że zawsze będziesz..
|
|
|
|
' Odeszedl-wtedy, kiedy go najbardziej potrzebowałam..
W Twoich oczach widziałam potrzebę wolności chęć poznania świat...
Tak bardzo bolalo, kiedy odchodziłeś krzyczałam z całych sil abyś zostal,
ale ty nie słyszałeś mojego głosu....
Widok znikającej w oddali postaci sprawiał niesamowity ból tak jakby ktoś wyrywał mi serce..
Zostałam sama w zaspach wspomnień w morzu łez z moją nieustającą miłością '
|
|
|
|
przegrałam walkę o miłość.
|
|
|
|
` Nawet jeśli czasem trochę się skarżę - mówiło serce - to tylko dlatego, że jestem sercem ludzkim, a one są właśnie takie. Obawiają się sięgnąć po swoje najwyższe marzenia, ponieważ wydaje im się że nie są ich godne, albo że nigdy im się to nie uda. My, serca, umieramy na samą myśl o miłościach, które przepadły na zawsze, o chwilach, które mogły być piękne, a nie były, o skarbach, które mogły być odkryte, ale pozostają na zawsze niewidoczne pod piaskiem. Gdy tak się dzieje, zawsze na koniec cierpimy straszliwe męki. `
|
|
|
|
Dodaj komentarz