|
julciovaa.moblo.pl
Skąd we mnie tyle smutku Boże?
|
|
|
Skąd we mnie tyle smutku, Boże?
|
|
|
A teraz milcz i patrz jak mnie tracisz.
|
|
|
Nas nie ma już dawno i nie będzie już nigdy. Mam pare blizn, bo kilka chwil pokłuło jak igły. Dziś to tylko parę dni z kalendarza, do których nie wracamy. No cóż, tak się zdarza.
|
|
|
Zastanawiasz się gdzie iść i po co żyć, kiedy zwykłe dni bolą zbyt mocno przynosząc wstyd. Wolisz wobec nich być obojętna, przecierasz łzy, wolałabyś nie pamiętać.
|
|
|
Przyjdź, poznajmy się od nowa, bo przecież tak wiele się zmieniło.
|
|
|
Niedoceniana, nieakceptowana, niekochana, słaba, a jednak na tyle silna by żyć.
|
|
|
Położyłam się w łóżku i zamknęłam oczy. Wrócił śmiertelny smutek. Jednakże im dłużej o tym wszystkim myślałam, tym mniej byłam smutna. Z każdą sekundą spędzoną w pełni świadomości czułam narastającą we mnie wściekłość. I nagle znienawidziłam cały świat. A najbardziej siebie.
|
|
|
Krokodyle są miłe. Próbują Cię zabić, by potem zjeść. Ludzie są gorsi. Zanim Cię zabiją i zjedzą, próbują się z Tobą zaprzyjaźnić.
|
|
|
Zapomnieliśmy sobie powiedzieć ile dla siebie znaczyliśmy, jak bardzo byliśmy sobie potrzebni, jak bardzo nie poradzimy sobie bez siebie, jak bardzo osobno jesteśmy nieszczęśliwi, jak bardzo nam siebie będzie brakowało i jak bardzo bez siebie będziemy znaczyli mniej niż nic.
|
|
|
Świecimy jasno, ale na pewno nie przykładem.
|
|
|
Czasem jest po prostu źle i tyle wtedy chciałabym Ci powiedzieć. Tak mocno przytulić, ukoić w Twoich ramionach mój strach, którego przecież we mnie za dużo, jak na przeciętnego człowieka.
|
|
|
Mam taką myśl, że jutro wszystko się popsuje i jedyne, co mogę z tym zrobić, to się ładnie ubrać.
|
|
|
|