Idziesz,ale nawet niewiesz dokąd.Idziesz bo musisz. Tam gdzie wcześniej było słońce już go tam
nie ma-jest tam tylko wrogość i same nieszczęścia.Można to nazwać taką osobistą podróżą życia która zmierza donikąd.Upadasz ale coś ci każe wstać i iść dalej.
Myślisz że to już koniec to nie czas umierania to czas trwania w myśli,że dojdziesz tam. [P]
|