 |
|
Możliwe, że tylko tyle możemy zrobić dla tych, których kochamy. Umilić im jakoś ten groźny świat.
|
|
|
|
“Odeszłaś cicho, bez słów pożegnania.
Tak jakbyś nie chciała, swym odejściem smucić…
tak jakbyś wierzyła w godzinę rozstania,
że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić.”
|
|
|
|
"Możesz widzieć jak się zmagam, ale nigdy nie zobaczysz jak się poddaję."
|
|
|
|
It’s the connection we can’t explain.
|
|
|
|
"Czemu tak bardzo mi brak ciebie? A może nie warto, może sam nie wiem... A może umarło, co miało znaczenie? Bo zawsze mi byłaś jak światło, a ja znowu wybrałem cienie."
|
|
|
|
"Możesz milczeć sobie. I tak wiemy oboje."
|
|
|
|
"Zawsze będę bliżej niż myślisz. Nieważna odległość, nieważne co robisz, nieważne która to godzina. Ja zawsze będę bliżej niż myślisz."
|
|
|
|
Czy są na świecie rzeczy, których się nie traci?
|
|
|
|
Niestety za rzadko pytamy się o to, co dla kogoś poświęcamy i czy to, co dostaje się w zamian jest tego warte. Jest to tym ważniejsze, że poświęcenie się w opowieściach wygląda wyjątkowo spektakularnie. Słuchasz o tym, jak ktoś dla dwóch tygodni razem przelatywał osiem i pół tysiąca kilometrów i myślisz: „Łał! To takie cudowne!”. Ewentualnie porusza cię opowieść, w której ktoś podporządkowywał swoje cele osobiste temu, co druga osoba chciała osiągnąć. Słuchając o tym może nawet przyjść ci do głowy myśl, że to brzmi jak historia z filmu. Może nawet tak jest, ale w realnym życiu poświęcanie się nie daje szczęścia – sprawia tylko, że odczuwasz dotkliwy żal i tęsknisz za osobą, którą mógłbyś być, gdyby nie związek.
Wiadomo, że bycie z kimś wymaga ustępstw, ale im mniej trzeba dla tego związku poświęcić tym lepiej. Wiesz dlaczego? Bo to znaczy, że jest to relacja, w której jest miejsce dla was obojga.
|
|
|
|
"To nie jest tak, że uważam, że inni ludzie powinni być na czyjeś pstryknięcia palcami. Bądź co bądź, twoje życie wciąż jest „twoje”. To twoja odpowiedzialność, twoje szczęście i twoje decyzje. Nigdy nie będzie tak, jak myślą romantycy, że jak nie jest się szczęśliwym to przyjdzie ktoś i przyniesie ci to szczęście zapakowane w papier w kotki i w serduszka. Można na to liczyć równie bardzo, co na zjedzenie pieczeni z jednorożca bez uprzedniego zażycia LSD.
Masz za to prawo oczekiwać tego, że po pierwsze – ktoś nie będzie dorzucał na twoje barki swoich problemów całkowicie ignorując twoje potrzeby, aspiracje, zobowiązania, a po drugie – że problemy będziecie pokonywać razem. Wiesz dlaczego? Bo z życiem razem jest jak ze skokiem spadochronowym w tandemie – nikt za ciebie nie skoczy, ale możesz oczekiwać chociaż tego, że jeśli spanikujesz to druga osoba powie: „Spoko, zajmę się tym” i pociągnie za linkę otwierającą czaszę spadochronu.
|
|
|
|
Na pewno nie potrzebujesz kogoś, kto w takiej sytuacji spanikuje, powie, że nie wie, jak to się robi albo stwierdzi, że to nie jego problem. Bez względu na to jakiej jesteś płci nie potrzebujesz obok siebie tchórzy, osób przepełnionych wyuczoną bezradnością ani uroczych, długowłosych istot, na które nie możesz liczyć.
Pić wino, jeść ciabattę z suszonymi pomidorami, mozzarellą i prosciutto i uprawiać seks na dywanie i wić gniazdko można prawie z każdym. Jednak długoterminowo ważne jest to, żeby być kimś, z kim można stać naprzeciwko całego świata i liczyć na to, kiedy tylko zawieje silniejszy wiatr nie spierdoli, ani nie złoży się jak wadliwy parasol pociągając cię za sobą.
Na taką osobę warto poczekać, zamiast zapełniać miejsce obok siebie byle kim. Cokolwiek jest lepsze niż nic, ale sprawdza się to do pieniędzy i pizzy – nigdy nie sprawdza się to do ludzi."
|
|
|
|
"Idź... Bo co Ci zostało? Czuj, jeśli to jeszcze potrafisz."
|
|
|
|
Dodaj komentarz