|
żadna sukienka najlepszej marki nie zakryje twojego smutku, żadnym makijażem nie dorysujesz sobie uśmiechu na twarzy, kiedy twoje serce cierpi.
|
|
|
ostatnie spojrzenia pamięta się najdłużej.
|
|
|
kiedyś przychodzi taki moment, że życie przestaje nam być potrzebne. nie dostrzegamy już tego piękna, co kiedyś. nie ma przy nas już tych samych osób. świat wydaje się być bez celu i pozbawiony najmniejszego sensu istnienia. każde miejsce staje się puste. bliscy ludzie zmienili się. a my? zrozumieliśmy, że przeszłość nigdy nie wraca, a świat nie pięknieje.
|
|
|
miłość po prostu mu nie wystarczyła.
|
|
|
to koniec. dopij piwo i spal papierosa, idź spać dziewczyno, on już cie nie kocha...
|
|
|
łatwo znaleźć składniki miłości, ale wszystko zależy od tego, jak się je miesza. potrzeba ogromnej pracy. po pierwsze - trzeba umieć rozumieć i akceptować. potem trzeba być najlepszym przyjacielem. zawsze - trzeba pracować nad pokonywaniem tego, czego w tobie nie lubi druga osoba. potrzeba wielkiego serca, mimo że tak łatwo jest po prostu być małym człowiekiem w tak wielu sytuacjach. czasami iskra zapalająca miłość jest z ludźmi od początku, ale wielu tę iskrę bierze za płomień, który - jak uważają - będzie trwał wiecznie. to dlatego tak wiele ognia i żaru serc ludzkich po prostu się wypala i w końcu gaśnie. nad prawdziwą miłością trzeba pracować diabelnie ciężko.
|
|
|
już nawet nie masz odwagi, by podnieść głowę i spojrzeć mi w oczy.
|
|
|
jesteś jedyną osobą, którą chce mieć obok i mogę wymyślić tysiąc powodów dlaczego.
|
|
|
to takie przykre nie móc żyć bez kogoś, kto może żyć bez nas. potrzebować kogoś, kto nie potrzebuje nas..
|
|
|
męskość kojarzy mi się przede wszystkim z pewną siłą, nie chodzi o siłę fizyczną, tylko o pewną siłę i umiejętność podejmowania decyzji. męskość to również opiekuńczość, umiejętność zapewniania komuś innemu bezpieczeństwa. ciebie nie mogę nazwać prawdziwym mężczyznom...
|
|
|
kiedy czułam ciebie obok, wtedy czułam, że mam wszystko...
|
|
|
życie jest cholernie ironiczne. potrzebujesz hałasu by docenić ciszę, smutku by docenić szczęście, nieobecności by docenić obecność.
|
|
|
|