 |
indovinello.moblo.pl
Siedząc na parapecie przy zgaszonym świetle z kubkiem gorącej herbaty który wręcz parzy mnie w dłonie patrząc na krople deszczu odbijające się od okna dochodzę do
|
|
 |
|
Siedząc na parapecie, przy zgaszonym świetle, z kubkiem gorącej herbaty, który wręcz parzy mnie w dłonie, patrząc na krople deszczu odbijające się od okna, dochodzę do wniosku, że lubię być sama. Bez kogokolwiek obok. Czasami obecność innej osoby nie pozwala mi na bycie taką, jaka jestem w żadnym momencie. Często udaję, że jest dobrze, byleby uniknąć zwierzeń i pocieszeń. Jednak z drugiej strony dobrze mieć obok kogoś, kto wyciągnie nas z powrotem, gdy wpadniemy za burtę, i dobrze czuć się potrzebnym, by komuś innemu móc zawsze pomóc. Jakby nie patrzeć jest to zamknięte koło. Dla mnie bez wyjścia. Nie potrafię być bardziej w lewo, ani w prawo... `
|
|
|
|
bo ona lubi usiąść się na parapecie, wsadzić słuchawki w uszy i patrzeć w gwiazdy, by po chwili iść po telefon i odczytać : "masz 1 nieodebraną wiadomość" od Niego
|
|
|
|
najbardziej lubiła siadać na schodku, i patrzeć przed siebie . kiedy tak siedziała, ciepła herbata ogrzewała jej dłonie, a wiatr delikatnie muskał jej twarz myślała o tym, jak przecudownie by było, gdybyś był w tym momencie obok niej .
|
|
|
|
Ona otwiera okno na oścież podczas burzy, a tanie wino pije prosto z butelki. Rano biega boso po trawie bo uwielbia dotyk rosy na stopach. Ubóstwia malować swoje paznokcie na krwistą czerwień. Nie pogardzi wypadem na piwo z Twoimi kumplami. Kocha zmysłowe szpilki, ale z pełnią zapału obejrzy z Tobą mecz. Uwielbia tańczyć w deszczu. Jest wyjątkowa, pełna obłędu. Szukająca osobnika, który ją za ten obłęd, pokocha.
|
|
|
|
Najgorsze jest siedzenie samej w czterech kątach ... Myślisz o błędach,które popełniłaś,a które chciałabyś poprawić.Tylko teraz to już jest "troszeczkę"za późno ... Już niestety nie cofnie się czasu,nie wiadomo jakby się chciało i nie wiadomo jakbyś się starała.Myślisz,jakby to było,gdyby... Szkoda,że teraz mogę tylko o tym tylko myśleć,a nie mogę przeobrażać tego w rzeczywistość,bo już jest na to za późno,za późno.
|
|
|
|
Zamknęłam się w pokoju i założyłam słuchawki na uszy, zagłuszając cierpienie muzyką. Chciałam uciec od przeszłości, chwili obecnej i przyszłości.
Jednak dumając tak doszłam do wniosku, że siedzenie w ciemnym pokoju nic nie da... Że przegram życie...
Ściągnęłam słuchawki i zaczęłam walczyć o następny dzień...
|
|
|
|
Moim nawykiem jest siedzenie wieczorami na parapecie i rozmyślanie. To nie tak, że jestem nieszczęśliwa, chociaż jest mi mi źle. Po prostu wiem, że kiedy coś chcę osiągnąć, nie mogę zatrzymać się w połowie drogi pomimo tylu trudności. Dlatego wolę uzależniać się od takich rzeczy jak siedzenie przy oknie niż upaść i już się nie podnieść.
|
|
|
|
Leżała w łóżku i myślała o nim . Patrzała w niebo pełne gwiazd i przelatujące samoloty. Zastanawiała się czy to wszystko ma sens, czy nie wmawiała sobie tego wszystkiego. Nagle poczuła, że po policzku spływa jej łza, zaraz po tym następna. Rozpłakała się jak małe dziecko. Przytulała do siebie miśka i ryczała. Nie lubiła płakać z byle powodu, ale tym razem miała go, płakała przez niego. Chciała z nim porozmawiać i się zobaczyć....Tęskniła za nim.
|
|
|
|
Siedzę na parapecie i palcem rysuje serce na szybie. A wiesz o kim myślę ? O tobie pajacu !
|
|
|
|
Siedzę na parapecie i sortuję wspomnienia o Tobie na dwie kupki. Na te, które chce zapamiętać i te, o których chce zapomnieć. Ironia losu, pierwsza kupka pozostaje pusta...
|
|
|
|
Siedzę na parapecie w za dużej bluzie , jest już północ, w dłoniach trzymam parujący kubek z kakao. 151900 myśli na minutę. Patrzę w gwiazdy i zastanawiam się czy można mieć czasem tak popieprzone problemy , a innym razem tak dziecinnie proste , że aż śmiać się chce.Dlaczego tak wiele osób cierpi z miłości ? Przecież to niby takie piękne i wspaniałe uczucie.. Tylko szkoda , że niektórzy go nie zauważają lub udają , że nie widzą ,a tak naprawdę tylko o tym marzą. Życie to horror z przebłyskami komedii
|
|
|
|
iedzę na parapecie, w za dużym dresie, w ręku trzymam kubek kakao, które już jest całkowicie zimne. Patrze w gwiazdy i myślę "Czy ty kiedykolwiek tęskniłeś?" Czy tęskniłeś za moim głosem, oczami, żartami, zapachem, za moją obecnością? Czy Twoje myśli chociaż przez dwie sekundy skupiły się na mnie? Czy tak, jak ja siadałeś na parapecie i rozmyślałeś o mnie? Czy kiedyś powiedziałeś "cholernie, mi jej brakuje"?
|
|
|
|
Dodaj komentarz