 |
imxnotxsweetx.moblo.pl
Widziałam dziś pewną kobietę. Miała takie smutne oczy... Patrzyła przed siebie pustym wzrokiem. Serce miała wyciągnięte na dłoni. Było małe kruche z licznymi bliznam
|
|
 |
|
Widziałam dziś pewną kobietę. Miała takie smutne oczy... Patrzyła przed siebie pustym wzrokiem. Serce miała wyciągnięte na dłoni. Było małe, kruche, z licznymi bliznami. Ledwo biło. Kobieta wyciągnęła rękę. Pokazała mi to serce. Krzyczała, że jest takie przeze mnie. Że to ja dopuściłam je do takiego stanu. Szlochała, że to ja i moja naiwność, moje zbyt mocne przywiązywanie się do ludzi... - zabija jej serce i duszę. Ramiona jej drżały, serce - powoli pękało na pół. Wtedy uświadomiłam sobie, że patrzę w lustro.
|
|
|
|
Była zmęczona wtulaniem się w poduszki, sięganiem po koc, kiedy pragnęła ciepła i przeżywaniem romantycznych chwil wyłącznie w snach. Nużyło ją oczekiwanie na koniec każdego dnia, żeby mogła obudzić się następnego poranka z nadzieją, że ten dzień będzie lepszy, milszy, lżejszy, chociaż nigdy nie był...
|
|
|
|
'jestem desperatką. z brakiem jakiejkolwiek racjonalności. budzę się w środku nocy i biorąc szklankę mineralnej do dłoni pałętam się po całym domu z nadzieją, że w końcu zgubię Cię gdzieś po drodze. otwieram okno mojego pokoju na oścież nie zważając na deszcz. siadam na parapecie, zachłystując się chłodnym powietrzem. wpatruję się w księżyc, który jest równie beznamiętny jak Twoje źrenice na mój widok. wychylam się za okno. czuję jak wiatr lekko podwiewa moje włosy, a deszcz delikatnie uderza o moje powieki. świat z takiej wysokości w środku nocy, wygląda niezwykle. zapomnę tak jak obiecałam. pozbędę się podświadomości w której gościsz na stałe. poddaję się. z miłością nie wygram. kochałam Cię. dotrzymuję obietnicy. zapominam.' - przeczytał z trudnością rozmazane literki atramentu na kawałku papieru, leżący na owym parapecie. znajdując ją ówcześnie martwą na chodniku przed jej własnym domem. sąsiedzi zeznali, że spadała z okna krzycząc Jego imię.
|
|
|
|
Drętwo leżała na ulicy z coraz płytszym oddechem. Było za ciemno, aby ktokolwiek mógł ją zauważyć. Za późno, aby ktokolwiek tamtędy przechodził. Ostatkami sił przyłożyła swoją dłoń do ucha. Nasłuchując swojego ustającego tętna, zagryzała wargi z przeszywającego ją bólu. Boso z rozmazanym makijażem i splątanymi włosami, leżała na chodniku ulicy w kałuży krwi. Deszcz zaczął padać jak opętany, straciła przytomność. Następnego dnia tuż o świcie znaleziono jej ciało. Obok niej leżał pistolet umazany krwią. W jednej z dłoni trzymała kartkę papieru. Przechodzień przystanął i podniósł świstek ówcześnie dzwoniąc na policje. Było na nim napisane, małymi niezgrabnymi literkami 'sprawca - miłość.'
|
|
|
|
Paląc kolejnego z kolei papierosa, myślę o tym 'co by było gdyby'. Myślenie w takich kategoriach jest śmiertelne. Żal, spowodowany nie wykorzystanymi szansami, zabija Cię z większą prędkością, niż dym nikotynowy buszujący w Twoich płucach.
|
|
|
|
Z kubkiem herbaty w gwiaździstą noc na parapecie siedziała ta zakochana dziewczyna ...wiesz? - I co.. i co było dalej? - Spadła z 3 piętra bo nie mogła żyć bez Niego ;(
|
|
|
|
Wracałam do domu wieczorną porą. Było juz ciemno. Ciemne ulice oswietlały wysokie latarnie. Po drodze mijałam ludzi, z ich twarzy można było odczytać smutek i zakołopotanie. Może byli samotni? A może bali sie ciemności? Nie wiem sama.. Nie zastanawiając sie dalej, szłam żwawym krokie. Mimo, że byłam w cienkiej kurtce, a noc nie należała do ciepłych, nie odczuwałam chłodu. Powietrze tego wieczoru było żeśkie i lekkie. Przybrało zapach świeżo ściętej trawy. Wiatr delikatnie owiewał moją grzywke. Poczułam wtedy, że jestem szczęśliwa, mimo wielu problemów jakie ostatnimi czasy mnie spotkały. Patrząc na zachmurzone niebo chciało mi się żyć. Lecz nagle poczułam, że czegoś mi jednak brak. Początkowo nie zdawałam sobie sprawy, ale później zrozumiałam. Brakowało mi twojego kroku obok mojego. Twojego spojrzenia, uśmiechu. Brakowało mi poczucia bezpieczeństwa, sensu istnienia. Brakowało mi po prostu Ciebie.
|
|
|
|
- Wy jesteście razem? - wybuchła śmiechem, ale nie szczerym - wymuszonym. Po chwili spoważniała. Siedziała patrząc w gwieździste niebo. Wokół było słychać tylko cichy szum wody i wiatru, który delikatnie poruszał listkami. Po pięciominutowej ciszy na Jej policzku pojawiła się pierwsza łza, a zaraz za nią kolejna i kolejna i kolejna... W końcu powiedziała przerywającym się głosem: - Dlaczego...wy potraficie zobaczyć to...to jak cholernie mi się podoba? - Widać to, gdy na Niego patrzysz. Tylko na Jego widok reagujesz takim słodkim uśmiechem. Wszyscy to widzą. - Nie wszyscy...- teraz łzy już nie kapały jedna za drugą, lecz przerodziły się w strumień - ON nie widzi NIC.
|
|
|
|
Gdy byłam mała modliłam się rano i wieczorem, aby wszyscy byli zdrowi i szczęśliwi, a w przedszkolu zła koleżanka nie zabierała mi ulubionej lalki, żebym nie płakała bezlitośnie gdy moja mama musi iść do pracy. A teraz ? wszystko to zastąpiłeś ty, codzienne moje pragnienie to żebyś był mój, nie ważne w jaki sposób.
|
|
|
|
Ważne jest, aby pozwolić pewnym rzeczom odejść. Uwolnić się od nich. Odciąć. Zamknąć cykl. Nie z powodu dumy, słabości czy pychy, ale po prostu dlatego, że na coś już nie ma miejsca w naszym życiu. Zamknąć drzwi, zmienić płytę, posprzątać dom, strzepnąć kurz. Przestać być tym, kim nie jesteśmy. Bądźmy tym, kim naprawdę jesteśmy. Musimy zrozumieć, że to nie jest gra znaczonymi kartami. Raz wygrywamy, raz przegrywamy. Nie oczekujmy, że inni coś nam zwrócą, docenią nasz wysiłek, odkryją nasz geniusz, odwzajemnią naszą miłość.
|
|
|
|
- Co się dzieje z człowiekiem gdy pęka mu serce ? - Nic. Zupełnie nic. Przecież piję, czytam książki, czasem nawet się uśmiecham... z tym, że każda z tych czynności nie ma najmniejszego sensu, rozumiesz ? - Tak...
|
|
|
|
Dodaj komentarz