Bo pewnego dnia postanowiła być szczęśliwa
i myślała, że nic jej w tym nie przeszkodzi,
Lecz prawda była inna, przeraźliwa,
uwięziła jej szczęście i nie oswobodzi.
Myślała, że da radę, że sobie poradzi
a tymczasem łzy spływały jej po twarzy
bo tak naprawdę w to nie wierzyła
i tylko o tym, by zapomnieć, marzyła.
By zapomnieć o niebieskich oczach
które tak na nią patrzyły,
W których się topiła i o których śniła,
Zapomnieć jego zapach, który tak kochała,
Zapomnieć uczucie, którym go obdarzała…
by me!
|