|
hunter_of_dreams.moblo.pl
Jak mam powiedzieć że nie umiem żyć bez Ciebie żeby do Ciebie to dotarło?
|
|
|
Jak mam powiedzieć, że nie umiem żyć bez Ciebie, żeby do Ciebie to dotarło?
|
|
|
Nie ma słów, które oddałyby co czuję i ile bym dała, żeby było jak kiedyś.
|
|
|
Cieszę się, że mówisz, że dla mnie jesteś zawsze, że mogę na Ciebie liczyć. Ale potrzebuję Cię tu, nie tam... jak przyjedziesz do mnie w środku nocy, kiedy będę miała zły sen...?
|
|
|
Wiem, że nie ma na to szans, ale proszę - zostań...
|
|
|
Bałam się... Bałam się bardzo tego spotkania. I może za tydzień skończę w takim stanie jak 2 tygodnie temu, leżąc na zimnej podłodze i pustymi oczami patrząc w sufit ze zmarnowaną pracą włożoną w swój stan obecny, ale czuję, że zrobiłam dobrze. Że było warto się z Tobą spotkać.
|
|
|
A wiesz? Teraz jeszcze żywiej przed oczami stają mi miejsca, w których byłyśmy, dokładne trasy, razem przejechane, a klatki z życia przeglądam jak fotografie.
|
|
|
Niesamowite jak nieznajomy starszy pan na ulicy potrafi przywrócić wiarę w ludzi i wywołać uśmiech na usta życzliwym "Uśmiechnij się, Myszko".
|
|
|
W takie zwykłe wieczory mocno odczuwam Twój brak.
|
|
|
Twoje notatki to substytut Twojej obecności. Czytam je i wyję z bólu, bo wiele oddaje zachowania, których nie akceptowałaś u ludzi. Nie akceptowałaś, a teraz sama taka jesteś... Czytam je w płaczu i bólu, a jednak niektóre przywołują uśmiech na moją twarz. Czytam je i przytulam się do nich, jakby były Tobą.
|
|
|
"Nie wierzę w brak czasu. Zawsze jest czas na ten krótki błysk, na ten znak: Jesteś dla mnie ważna."
|
|
|
Pełen wachlarz emocji na minutę.
|
|
|
Nikt nie wmówi mi, że nie ma ludzi niezastąpionych. Nie jesteśmy pieprzonymi maszynami. Mamy swoje uczucia, emocje i charakter. Tego się nie da zastąpić kimś innym. Może być naszym lustrzanym odbiciem, może nas do złudzenia przypominać. Ale to właśnie bedzie złudzenie. W środku nigdy nie bedzie taki sam.
|
|
|
|